رابطه آموزش های شهروندی با کیفیت زندگی شهروندان و تاثیر آن بر مدیریت در شهرداری منطقه 18 تهران

این پژوهش با هدف بررسی رابطه آموزش های شهروندی با کیفیت زندگی شهروندان ناحیه یک شهرداری منطقه 18 تهران در سال 1395 صورت گرفت. روش پژوهش همبستگی، از نظر هدف نظری و از نظر روش گردآوری داده ها توصیفی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه شهروندان ناحیه یک شهرداری منطقه 18 تهران در حدود 107714 بود که از این میان با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونهگیری تصادفی خوشه ای 383 نفر به عنوان حجم نمونه درنظر گرفته شد. روش جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه محقق ساخته انجام گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار آن برای هر پرسشنامه 0/77 به دست آمد، همینطور از روایی محتوا به منظور آزمون روایی پرسشنامه استفاده شد، که برای این منظور پرسشنامه ها به تایید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی (فراوانی، فراوانی درصدی، میانگین، انحراف استاندارد و دامنه تغییرات) و استنباطی (آزمون K-S (کولموگروف- اسمیرنف)، آزمون همبستگی) انجام پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد که ارتباط معناداری میان آموزش های شهروندی و کیفیت زندگی شهروندان وجود دارد. همچنین رابطه آموزش های شهروندی با انتقادگری و انتقادپذیری، دانایی محوری، دستیابی به راهکارهای اجمالی در بهبود کیفیت زندگی، رشد پایدار و متوازن کیفیت زندگی، قانون مداری، مسوولیت پذیری، مشارکت و شهروندی چند بعدی و رفتارهای گرایی در شهروندان نیز مورد تائید قرار گرفت.

Keywords:

آموزش های شهروندی , کیفیت زندگی شهروندی , دانایی محوری , مسئولیت پذیری