رسول رضائی - گروه مدیریت صنعتی، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
حسام زندحسامی - استادیار گروه مدیریت صنعتی، دانشگاه آزاد اسلامی علوم تحقیقات، تهران، ایران
علی محتشمی - دانشیار گروه مدیریت صنعتی، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

در محیط پویا و متغیر کنونی، شرکتها نیازمند راهبردهای موثری برای بهبود محصولات خود هستند. افزایش پیچیدگی در ارائه محصولات نوآور، نیازمند ادغام تعداد زیادی از مهارتها و تخصصها است؛ و این امر شبکه های نوآوری را به یک راه حل کلیدی در عرصه محصولات نوآور مبدل ساخته است. شرکتها با پذیرش شبکه های نوآوری، سرعت و شدت نوآوری ها را شتاب داده، فرصتهای تجاری پنهان آینده را کشف و هم افزایی دانش جمعی را تقویت میکنند. اما چالش های تغییرات فناورانه و پیچیدگی های محیطی، به طور فزاینده ای مدیریت شبکه های نوآوری تحت تاثیر قرار داده، بنابراین در سالهای اخیر علاقه در مورد همکاری های بین سازمانی در قالب پروژه های آیندهنگاری افزایش یافته است. با رویکرد مشارکتی، مطالعات آینده نگاری در شرایط منابع مشترک انجام میشود و نه تنها در بهبود نوآوری ها و توسعه بازارها، بلکه به استراتژی های خوشه های صنعتی نیز کمک میکند . بنابراین، در این مطالعه به نقش آینده نگاری مشارکتی در مدیریت شبکه های نوآوری پرداخته شد. بدین منظور با مرور ادبیات نظری و پیشینه تحقیقات، شاخص های آینده نگاری مشارکتی و شبکه های نوآوری استخراج و در قالب یک مدل مفهومی ارائه گردید. این پژوهش از نوع مطالعات اکتشافی و با اهداف کاربردی است. جامعه هدف این مطالعه برای ساخت الگوی مفهومی، خبرگان، متخصصین و مدیران آگاه به حوزه آینده پژوهی، آینده نگاری و برنامه ریزی راهبردی در صنعت هوایی بودند. پس از بررسی مطالعات نظری، با روش دلفی، مدل مفهومی طراحی گردید و برای اعتبار سنجی مدل از نظرات خبرگان استفاده شد. در مدل مفهومی بر اساس مطالعات نظری و روش دلفی، برای سازه آینده نگاری مشارکتی با اتکا به مدل آینده نگاری وروس(4 (2003 مولفه و 19 شاخص و سازه مدیریت شبکه های نوآوری نیز 4 مولفه و 13 شاخص شناسایی گردید.

آینده نگاری مشارکتی، شبکه نوآوری، مدیریت نوآوری، اعتبار سنجی.