تاثیر چهار هفته تمرین تداومی متوسط و تناوبی شدید بر میزان فشارخون و ضربان قلب در حالت استراحت بیماران با فشارخون بالا

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 589

This Paper With 14 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NRSSPE04_004

تاریخ نمایه سازی: 27 بهمن 1398

Abstract:

بیماری فشارخون بالا، یکی از عمومی ترین اختلالات بالینی است و ارتباط مثبتی بین خطر شیوع بیماری های قلبی - عروقی، اضافه وزن و فشارخون وجود دارد. پژوهش حاضر به مقایسه تاثیر چهار هفته تمرین تداومی متوسط و تناوبی شدید بر میزان فشارخون و ضربان قلب استراحت بیماران با فشارخون بالا پرداخت. نمونه آماری این تحقیق نیمه تجربی شامل 30 نفر از مبتلایان به پرفشارخونی (با میانگین ± انحراف معیار سنی 45/1 ± 1/33 سال؛ وزن 21/6 ± 9/80 کیلوگرم)، بوده که به صورت هدفمند در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در 3 گروه 10 نفره تمرین تداومی متوسط، تمرین تناوبی شدید و کنترل قرار گرفتند. گروه تمرین تداومی متوسط در برنامه ای با شدت 85-70 درصد ضربان قلب ذخیره و گروه تمرین تناوبی شدید در برنامه ای با شدت 95-90 درصد ضربان قلب ذخیره (6 تکرار 4 دقیقه ای) شرکت کردند؛ اما گروه کنترل در طول این دوره در هیچ گونه برنامه ورزشی منظمی شرکت نکرد. در این پژوهش فشارخون دیاستولیک و سیستولیک بر اساس توصیه های انجمن فشارخون بریتانیا و ضربان قلب استراحت به وسیله ضربان سنج بیور در حالت نشسته، قبل و بعد از چهار هفته با استفاده ازمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی در سه گروه مقایسه گردید. نتایج نشان داد که در هر دو گروه تمرین تداومی متوسط و تناوبی شدید، فشارخون دیاستولیک (0/002=P)، فشارخون سیستولیک (0/001=P) و ضربان قلب استراحت (0/916=P)، به طور معنی داری کاهش یافت. بااین حال تفاوتی بین میزان تغییرات دو گروه تمرینات تناوبی شدید و تداومی متوسط مشاهده نشد (0/05<α). طبق نتایج این مطالعه، تمرینات تداومی متوسط و تناوبی شدید می توانند تدبیر مناسبی در بهبود فشارخون سیستول و دیاستول و ضربان قلب استراحتی در بیماران مبتلابه پرفشارخونی باشد. همچنین این گونه تمرینات دارای رویکرد موثری در بهبود عملکرد قلبی - تنفسی و ترکیب بدنی در جمعیت مردان مبتلابه پرفشارخونی می باشند.

Authors

امین محمدپورداروند

کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد، ایران

بهمن حسنوند

استادیار تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد، ایران