بررسی تاثیر تمرینات تناوبی بالینی (HIIT) به همراه مصرف مکمل تیامین بر ظرفیت آنتی اکسیدانی تام زنان مبتلا به دیابت نوع دوم

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات تناوبی بالینی (HIIT) به همراه مصرف مکمل تیامین بر ظرفیت آنتی اکسیدانی تام زنان مبتلا به دیابت نوع دوم انجام گرفت. در این مطالعه نیمه تجربی، از بین زنان مبتلا به دیابت نوع دوم با دامنه سنی 35 تا 40 سال به روش دردسترس و هدفمند 21 نفر انتخاب، و به صورت تصادفی و مساوی در 3 گروه مصرف مکمل تیامین، تمرین تناوبی بالینی همراه با مصرف تیامین و گروه کنترل تقسیم شدند. شرکت کنندگان گروه مکمل تیامین به مصرف روزانه 100 میلی گرم مکمل مورد نظر در دو نوبت صبح و عصر پرداختند. گروه ترکیبی هم به اجری تمرینات تناوبی بالینی و هم مصرف مکمل تیامین پرداختند. شرکت کنندگان گروه کنترل به مصرف دکسترین پرداختند. 24 ساعت پس از اجرای تمرینات مورد نظر و مصرف مکمل تیامین، از افراد خونگیری به عمل آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی وابسته و تحلیل واریانس یکراهه در نرم افزار SPSS22 انجام گرفت. نتایج نشان داد که مصرف مکمل تیامین میانگین ظرفیت آنتی اکسیدانی تام این افراد را از مرحله پیش آزمون (05/1) تا مرحله پس آزمون (26/1 میلی مول بر لیتر) بصورت معنی داری افزایش داد. همچنین تمرین تناوبی بالینی همراه با مصرف مکمل تیامین بر ظرفیت آنتی اکسیدانی تام زنان دیابتی نوع دوم تاثیر معنی داری را نشان داد و میانگین ظرفیت آنتی اکسیدانی در این بخش از مرحله پیش آزمون (03/1) تا مرحله پس آزمون (60/1 میلی مول بر لیتر) افزایش یافت. بین اثر مصرف مکمل تیامین و ترکیبی از هر دو بر ظرفیت آنتی اکسیدانی تام زنان دیابتی نوع دوم تفاوت معنی داری مشاهده شد. با توجه به تاثیر معنادار تمرین تناوبی بالینی همراه با مکمل تیامین بر شاخص ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و نیز اهمیت این نوع شاخص در بروز بیماری ها، به افراد مبتلا به دیابت نوع دوم درگیر در این نوع بیماری ها با توجه به مقتضیات زمانی و مکانی توصیه می شود که همزمان از تمرین تناوبی بالینی همراه با مصرف مکمل تیامین استفاده کنند.

Keywords:

ظرفیت آنتی اکسیدانی تام , , تمرین تناوبی بالینی , مکمل تیامین