بررسی و مقایسه اولویت های انگیزش شغلی کارکنان دو فدراسیون دو و میدانی ( ورزش انفرادی ) و هندبال ( ورزش گروهی ) بر اساس نظریه هرزبرگ

هدف از انجام این تحقیق بررسی و مقایسه اولویت های انگیزشی کارکنان دو فدراسیون دو و میدانی و هندبال بر اساس نظریه هرزبرگ بود. برای افزایش بهره وری در سازمان نیاز به تامین شرایط چندی احساس می شود که مهمترین آن عامل انسانی می باشد. روش پژوهش در این تحقیق از نوع توصیفی بود، و جامعه مورد مطالعه شامل کلیه کارکنان فدراسیون دو و میدانی و هندبال می باشد که تمامی حجم جامعه یعنی 33 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه محقق ساخت اطلاعات فردی و پرسشنامه اختصاصی جهت تعیین اولویت های انگیزشی- بهداشتی استفاده گردید. برای اعتبار یابی به متخصصان مربوط ارائه گردید و به تصحیح موارد اشاره شده پرداخته شد، برای محاسبه پایایی پرسشنامه از روش آماری آلفای کرونباخ استفاده شد که ضریب پایایی آن 0/88 محاسبه گردید. پس از جمع آوری اطلاعات با روش آمار توصیفی، ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون کلموگروف اسمیرنف، و آزمن t مستقل به بررسی و اهداف پژوهش پرداخته شد. یافته های پژوهش حاکی از آن بود در هردو فدراسیون هندبال و دو ومیدانی، وجود تعهد و مسئولیت در محیط کار، از بیشترین اولویت انگیزش شغلی برخوردار بود و در زمینه عوامل بهداشتی نحوه ارتباط با دیگران در فدراسیون دو و میدانی و نحوه سرپرستی و نظارت شغلی در فدراسیون هندبال از مهمترین موارد بودند و حقوق و مزایا و امنیت شغلی در رده آخراولویت بهداشتی قرار گرفتند. بین عوامل انگیزشی و بهداشتی در سطح معنا داری 0/01 همبستگی وجود داشت و همچنین همبستگی معکوسی در سطح 0/05 بین تحصیلات و عوامل انگیزشی و بهداشتی شغلی وجود داشت و در نهایت بین عوامل انگیزشی در فدارسیون دو و میدانی و هندبال تفاوت معناداری دیده نشد در صورتی که بین عوامل بهداشتی در این دو فدراسیون در سطح 0/05 تفاوت معنا داری مشاهده شد.

Keywords:

عوامل انگیزشی , عوامل بهداشتی , فدراسیون هندبال , فدراسیون دو و میدانی , نظریه هرزبرگ