اثر تمرینات هوازی در آب بر نسبت هورمون رشد به عامل رشد شبه انسولین (GH/IGF-1) در مردان چاق سالمند

امروزه استفاده از الگوهای متفاوت تمرین به ویژه تمرینات ترکیبی در بین سالمندان متداول است. ورزش یکی از محرک هایی است که ترشح GH و IGF-1 را تحت تاثیر قرار می دهد، امروزه ورزش های آبی به علت ایجاد نشاط در کودکان، بسیار توصیه شده است. تاثیر تمرینات ورزش ترکیبی بر سطوح هورمون ها و عوامل رشدی سالمندان موردبررسی چندانی قرار نگرفته است. هدف پژوهش حاضر، اثر تمرینات هوازی در آب بر نسبت هورمون رشد به عامل رشد شبه انسولین (GH/IGF-1) در مردان سالمند بود. در این طرح نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون، تعداد 24 نفر از مردان سالمند سالم شهر خرم آباد (با میانگین ± انحراف معیار سنی 3/99 ± 60/5 سال؛ وزن 6/46 ± 79/5 کیلوگرم) انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه همسان آزمایش (12 نفر) و گواه (12 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 6 هفته (سه جلسه 1 ساعته در هفته) در تمرینات هوازی در آب، شرکت کردند. گروه کنترل در این مدت هیچ گونه فعالیت ورزشی نداشتند. اندازه گیری غلظت IGF-1 با استفاده از کیت Mediagnost و ارزیابی هورمون رشد با استفاده از کیت DiaPlus به روش الایزا انجام شد. تجزیه وتحلیل فرضیه ها با استفاده از آزمون t زوجی و مستقل انجام شد. نتایج نشان داد که 6 هفته تمرینات هوازی در آب باعث افزایش هورمون رشد، افزایش IGF-1 و نیز افزایش نسبت هورمون رشد به عامل رشد شبه انسولین شد (0/0001=P). در کل می توان نتیجه گرفت که تمرینات هوازی در آب، احتمالا می تواند با افزایش سطح هورمون رشد شده و به تنظیم تعادل وزن بدن منجر می شود.

Keywords:

تمرین هوازی , هورمون رشد , عامل رشد شبه انسولین