علیرضا محمدی - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه محقق اردبیلی،اردبیل ، ایران
الهامه نعمت زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه محقق اردبیلی ،اردبیل،ایران

شهر دوستدار معلولین به این معنی می باشد که آنها از تمام استانداردها و حق و حقوق شهروندی با انسانهای عادی به صورت مساوی برخوردار باشند به عنوان مثال اگر شهرما مکانهایی ندارد که معلولین بتوانند به راحتی در آن تردد کنند این شهر ما است که معلول است نه شخصی که محدودیت جسمی دارد مبنی بر اینکه معلولین بزرگترین اقلیت جهان را تشکیل می دهند . طبق آمارهای سازمان ملل متحد با افزایش روز افزون جمعیت ، میانگین سنی سالمندان ، بروز جنگ ها ، درگیری های اجتماعی ، حوادث و بیماری ها در کنار معلولیت های مادرزادی ، روز به روز بر تعداد معلوالن افزوده می شود. در همین راستا الزم وضروری است که شهرها ، مناسب سازی شود تا به جرات بتوان گفت که حقوق افراد معلول با افراد عادی در جامعه مساوی است.درهمین زمینه مناسب سازی نیاز به تخصص دارد ؛ به عنوان مثال اگر پای درد و دل معلولین بنشینیم همه آنها بدون شک از فضا های نامناسب موجود در ادارات ، پارکها ، بانکها ، ورزشگاه ها و حتی خیابان ها هم گله و شکایت می کنند چرا که هیچ کدام از این فضا ها برای این معلولین مناسب سازی نشده است بدیهی است که اگر این کار برای معلولین صورت گیرد آنها هم می توانند حضور اجتماعی چشمگیرتری در جامعه داشته باشند ودرغیراین صورت برای اینکه در جامعه برایشان مشکلی به وجود نیاید ترجیح می دهند که خانه نشین شوند وهمین خانه نشینی باعث افسردگی معلولین و خانواده هایشان می شود درهمین زمینه به بیان قطره ای از مشکلات معلولین که گریبانگیر آنها هستند می پردازیم:

معلولین ، مناسب سازی ، معلولیت شهر