امیرحسین عساری - کارشناس ارشد مدیریت محیط زیست دانشگاه آزاداسلامی - واحد علوم و تحقیقات- تهران- ایران
سمیرا باقریان - کارشناس ارشد مهندسی منابع طبیعی - محیط زیست گرایش ارزیابی و آمایش سرزمین دانشگاه آزاداسلامی- واحدعلوم و تحقیقات- تهران- ایران

باید مدیریت زایدات جامد در کشورهای در حال توسعه علاوه بر نقش موثر آن در چرخه اقتصادی، به عنوان یکی از شاخص های مهم توسعه، در سطح کلان مطرح است. امروزه در مدیریت جامع مواد زاید و به منظور حفظ منابع طبیعی باید به جایگاه جمع آوری و انتقال زباله ، بازیافت و استفاده مجدد در سیستم مدیریت توجه ویژه ای نمود. توجه به منابع تولید همراه با آگاهی از ترکیب و نرخ تولید زباله، تنها اساس مدیریت مواد زاید جامد نمی باشد بلکه توجه به ساختار و مکان استقرار مراکز جمع آوری و ایستگاه های بازیافت مطابق قوانین زیست محیطی عامل مهم در موفقیت و پیشبرد اهداف مدیریتی است. امروزه توجه به بحث ارزیابی زیست محیطی (EIA) در ساختارهای جدید بیانگر توجه زیاد به مباحث زیست محیطی و تلاش جهت حفظ محیط زیست می باشد اما مشکل مدیریتی در ساختارهایی می باشد که در گذشته احداث و به دلیل هزینه های کلان و سرمایه گذاری های فراوان امکان توقف و یا جابجایی آن با توجه به صرفه های اقتصادی امکان پذیر نمی باشد. مراکزی با ساختارهای قدیمی که با توجه به قدمت آنها و قرار گرفتن آنها در منطقه ای که در ده ه های اخیر با سرعت زیاد با توسعه شهری – انسانی مواجه بوده می بایست مورد توجه مسئولین به منظور کاهش آلاینده های زیست محیطی آن قرار بگیرد، که این امر موجب انجام ارزشیابی و گزارش اثرات زیست محیطی (EIS) با متد متناسب با شرایط و داده های موجود می باشد. گردآوری اطلاعات موجود در زمینه ویژگی های زیست محیطی محدوده پروژه - بررسی و شناخت ویژگی های زیست محیطی محدوده تحت تاثیر پروژه، شامل ویژگی های فیژیکی و شیمیایی ، بیولوژیکی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ارائه روش ها و راه کارها در خصوص چگونگی سازگاری مراکز فوق با محیط زیست و در نهایت مطمئن ساختن تفکر مدیران شهری جهت اندیشیدن به مسائل زیست محیطی در خصوص چنین ساختارهایی و نهایتا ارائه راهکارهای تخصصی با نگرش توسعه پایدار و ارتقای اقتصاد از جمله اهداف این مقاله می باشد .

بازیافت، محیط زیست، پسماند، ساختار زیست محیطی، مدیریت شهری