زهرا نظری نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئوفیزیک، گروه علوم زمین، دانشکده علوم و فناوریهای نوین، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان، ایران
محمدرضا سپهوند - استادیار گروه علوم زمین، دانشکده علوم و فناوریهای نوین، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان، ایران
حبیب رحیمی - دانشیار گروه آموزشی زلزله شناسی، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران
فرزام یمینی فرد - دانشیار پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران، ایران
افسانه نصرآبادی - استادیار گروه علوم زمین، دانشکده علوم و فناوریهای نوین، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان، ایر
روح اله امیری فرد - موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران

در این مطالعه تغییرات جانبی تضعیف امواج کدا برای منطقه ای به نام دشت سیلاخور واقع در گسل اصلی عهد حاضر زاگرس، واقع در فلات ایران محاسبه شده است. روش مورد توجه در این مطالعه، روش تک پراکنش به عقب میباشد که توسط آکی و چوئت 1975 ارائه گردید. منظور از تک پراکنش این است که هر پرتو در پنجره کدا تنها توسط یک ناهمگنی پراکنده شده باشد. داده های مورد استفاده در این پژوهش، متعلق به سه ایستگاه دائم و موقت هستند . دشت سیلاخور تا به امروز شاهد زمین لرزه های متعددی بوده است، با استفاده از بیش از 1000 رخداد لرزه ای و رسم نقشه های تغییرات دوبعدی کاهندگی امواج کدای آنها رابطه ی وابستگی فرکانسی ضریب کیفیت برای این منطقه به صورت = (108.77 ± 3.44) (0.792±0.01) محاسبه شد. که با توجه به اینکه مقدار 0 آن کمتر از 200 برآورد شد لذا تاییدی بر لرزه خیزی بالای این منطقه می باشد. علاوه بر آن با بررسی روند تغییرات کاهندگی، میتوان احتمال وجود روند گسل پنهان در منطقه را مشاهده نمود.

دشت سیلاخور، تضعیف، امواج کدا، زمین لرزه، توموگرافی، شبکه محلی، تک پراکنش به عقب، زاگرس