مهدی کوهدرق - استادیارگروه مهندسی عمران، واحد ملکان، دانشگاه آزاد اسلامی، ملکان، ایران
سعید علی اکبری - گروه مهندسی عمران، واحد آذرشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آذرشهر، ایران

امروزه استفاده از میراگرهای هیسترتیک به عنوان یکی از موثرترین ابزارهای اتلاف انرژی برای کنترل و کاهش پاسخ دینامیکی سازه ها متداول شده است. در این مقاله احتمال خرابی سازه براساس منحنی شکنندگی بررسی میگردد تا میزان آسیب پذیری آن در صورت وجود میراگرها و بدون آن ارزیابی گردد؛ بدین ترتیب که سازه خمشی با استفاده از روش های ارائه شده برای طراحی سازه های با میراگر تسلیمی طراحی میگردد و پارامترهای طرحی ابزار میراگر بدست میآید. سپس با انجام تحلیل دینامیکی فزاینده غیرخطی منحنی های ظرفیت دینامیکی آن بدست میاید. در ادامه منحنی های شکنندگی سازه در دو حالت با و بدون میراگر رسم میگردد و احتمال خرابی و فراگذشت آن به صورت منحنی بدست می اید و مقایسه میگردد. برای این منظور ابتدا قابهای خمشی فولادی در تعداد طبقات مختلف توسط نرم افزار اپن سیس به گونه ای طراحی میشود که مقاطع بدست امده تا حد امکان بهینه باشند. سپس انالیز دینامیکی غیرخطی فزاینده برروی سازه تحت 8 شتابنگاشت دور و نزدیک گسل توسط نرمافزار انجام میگیرد و با در دست داشتن منحنی ظرفیت، منحنیهای شکنندگی بر روی سازه ها، با روشهای موجود، محاسبه میشود. با مقایسه ی نتایج بین دو سیستم، اثر میراگر الحاقی، بر روی منحنی های شکنندگی قابل مشاهده است. نتایج نشان میدهد که استفاده از میراگرهای ADAS موجب بهبود عملکرد سازه ای میگردد و احتمال خرابی سازه را در زلزله های مختلف به میزان چشمگیری کاهش میدهد. همچنین افزایش سختی میراگر موجب کاهش آسیب پذیری هر چه بیشتر آن میگردد. روند کاهش آسیب پذیری سازه ها با ارتفاع آنها رابطه معکوس دارد.

تحلیل لرزه ای، میراگر جاری شونده، ضریب رفتار، قاب فولادی