ارزیابی مولفه های موثر بر ارتقای هویت شهری در طراحی محورهای عابر مدار شهری ( نمونه موردی: پیاده راه فرهنگی شهرداری رشت )

امروزه کیفیت و جذابیت عرصه های عمومی شهری به یکی از مهمترین خواسته های شهروندان و معیارهای سنجش کیفیت شهرها تبدیل گردیده است. در این میان محدوده پیاده راه به دلیل ویژگی های خود در ایجاد تعاملات اجتماعی در عصر ارتباطات مجازی و نیز تحریک اقتصادی نواحی پیرامونی و به عنوان پهنه های چند عملکردی که طیف متنوعی از فعالیت ها در بر می گیرند، از نقش اساسی برخوردارند. حفظ هویت در طراحی محیط ساخته شده از مهم ترین اهداف طراحان است. اما فرآیند جهانی شدن امکان هویت یابی بومی را کاهش داده، موجب بحران هویت و معنا در معماری معاصر شده و پیامدهایی چون عدم تعلق به مکان و کاستی های روان شناختی را در پی داشته است. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش پیاده راه فرهنگی شهر رشت می باشد. روش تحقیق به کار رفته در این پژوهش توصیفی- تحلیلی کمی و روش گردآوری اطلاعات اسنادی، کتابخانه ای و میدانی است و نرم افزار مورد استفاده برای تحلیل Depth map و Spss می باشد . با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، واریانس و رگرسیون رابطه بین متغیرهای مستقل و وابسته تحلیل گردید. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش مشاهده، پرسشنامه، مصاحبه است. یافته ها نشان می دهد نفوذ پذیری و خوانایی کالبدی از مهمترین مولفه های ارتقا بر هویت شهری می باشند.

Keywords:

هویت , منظر شهری , مولفه های هویت بخش , پیاده راه شهرداری رشت