فاطمه اژدری فرد - کارشناس ارشد توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج
مصطفی احمدوند - استادیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج

هدف این پژوهش واکاوی پیامدهای طرح تسهیل گری زنان روستایی در دهستان سپیدار واقع در شهرستان بویراحمد بود. از روش پیمایش به شیوه علی - مقایسه ای بهره گیری شد. جامعه آماری پژوهش را زنان روستایی در دهستان سپیدار تشکیل دادند. حجم نمونه با استفاده از جدول نمونه گیری پاتن، 210 نفر تعیین شد. آن گاه، با استفاده از نمونه گیری طبقه ای ساده، زنان مورد مطالعه در روستاهای با و بدون طرح انتخاب شدند. در این مطالعه سه گروه شامل، زنان فعال (شرکت کننده در طرح در روستاهای با طرح)، غیرفعال (بدون مشارکت در طرح در روستاهای با طرح) و زنان در روستاهای فاقد طرح مطالعه شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای بود که روایی صوری آن را پانل متخصصان تایید و پایایی آن نیز با یک مطالعه راهنما و ضریب آلفای کرونباخ 0.70 تا 0.97 برای متغیرهای گوناگون تعیین شد. در حیطه اقتصادی یافته ها نشان داد، زنان فعال نسبت به زنان دو گروه دیگر، از وضعیت اقتصادی مطلوب تری بهره مند بودند. در حیطه اجتماعی - فرهنگی نیز نتیجه ای مشابه به دست آمد. نتایج آزمون تحلیل کواریانس روشن کرد که طرح تسهیل گری زنان روستایی بر هر دو شاخص اقتصادی و اجتماعی - فرهنگی زنان روستایی تاثیر معناداری داشته است، به گونه ای که، وضعیت اقتصادی زنان فعال 0.13 و وضعیت اجتماعی - فرهنگی آن ها 0.46 بهبود یافته است.

زنان روستایی, طرح تسهیل گری, واکاوی, توانمندسازی, توسعه روستایی, بویراحمد