مهشید صفایی - کارشناس ارشد مطالعات زنان

در این مقاله تاثیر زمینه اجتماعی در مفهوم پردازی رابطه عاشقانه از دیدگاه جوانان بررسی شد. این پژوهش در صدد پاسخگویی به پرسش هایی از قبیل نگرش افراد به عشق، شناخت رفتارهای مربوط به حوزه روابط عاشقانه و آسیب های ناشی از تجارب عاشقانه بود و استراتژی های مورد استفاده جوانان را بررسی کرد. این پژوهش با استفاده از روش کیفی با رویکرد نظریه پردازی داده محور (نظریه مبنایی) و به کارگیری تکنیک مصاحبه نیمه ساخت یافته انجام شد. همچنین از شیوه نمونه گیری هدفمند برای نمونه گیری از میان جوانان 19-30 سال ساکن شهر تهران استفاده شد که به زعم خویش عشق را تجربه کرده اند. با استفاده از روش کدگذاری داده ها، مقوله هایی به دست آمد که با تحلیل آن ها از پدیده حاکم بر نگرش دختران شناخت حاصل شد. این پدیده خطر هدفمند نام گذاری شده است بدین ترتیب که به رغم تغییرات اجتماعی و به تبع آن، افزایش سن ازدواج، جامعه مدام بر اعتبار اجتماعی دختران از طریق ازدواج تاکید می کند و زمینه ساز ایجاد اضطراب ازدواج برای آن ها می شود. به همین خاطر، آن ها به پذیرش خطر ورود به روابط پیش از ازدواج با هدف رسیدن به نتیجه ازدواج مجبور می شوند و دست به خطری هدفمند می زنند. در حالی که در پسران این پدیده مشاهده نمی شود.

رابطه عاشقانه, زمینه اجتماعی, اضطراب ازدواج, خطر هدفمند