تحلیل عدالت فضایی با تاکید برخدمات عمومی شهر( مطالعه ی موردی: شهر اهر)

بررسی برابری در توزیع فضایی خدمات و امکانات شهری از مهم ترین عناوین در مطالعات شهری به شمار می آید. عدالت فضایی از مباحثی است که در سال های اخیر در میان جغرافی دانان و برنامه ریزان اهمیت ویژه ای یافته است. از آن جا که خدمات شهری ساختاردهنده ی شکل و ماهیت کالبدی، اجتماعی و فضایی شهر می باشد؛ بی عدالتی در نحوه ی توزیع آن تاثیر جبران ناپذیری بر ساختار و ماهیت شهر می گذارد، یکی از دلایل بروز مسائل ناشی از شهرنشینی و شهرگرایی، کم توجهی یا بی توجهی به آثار عدالت فضایی درکشورهاست. عدم ارتباط توزیع تسهیلات و تخصیص منابع با عامل مکان و فضا از یک طرف و توزیع منابع به صورت بخشی از سوی دیگر، موجب بروز آثار عدالت فضایی ناخواسته شده، که ازآن جمله میتوان به عدم تعادل در توزیع امکانات و نابرابری های درآمدی بین مناطق و گرایش تمرکز در نقاط محدود اشاره کرد.مقاله ی حاضر به تحلیل فضایی توزیع خدمات و پراکنش آن در بین محلات شهر اهر می پردازد. روش مطالعه، تحلیلی و توصیفی بوده، و روش های گردآوری داده های پژوهش، ترکیبی از روش های اسنادی و میدانی و پیمایشی است که در ابتدا کمبود و اختلاف از سرانه های استاندارد را برای خدمات عمومی محاسبه و سپس شعاع فضایی مطلوب آن را در محیط GIS ترسیم، و در پایان، با توجه به تعداد خدمات مستقرشده در محلات و نواحی، آنها را از لحاظ دسترسی به این کاربری ها مشخص نموده، و سپس آنها را در گروه های برخوردار یا غیربرخوردار دسته بندی، و در پایان کار، به این نتیجه رسیدیم که اولا؛ خدمات عمومی در نواحی چهارگانه ی شهر با کمبود مواجه می باشد و ثانیا به صورت نامتوازن توزیع گردیده اند

Keywords:

عدالت فضای شهری , خدمات عمومی , شعاع فضایی , شهر اهر