فرهاد برندک - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور رشت
فردین قاسم زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید بهشتی
هادی کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه گیلان

برنامه ریزی های توسعه نیز مانند تمامی برنامه ریزی های دیگر از دو عامل جدایی ناپذیر چشم انداز اهداف مشتق از آنها تبعیت می نمایند. با توجه به عدم کارایی و محدودیت منابع، ارزیابی عملکرد و اطلاع از نتایج فعالیت ها گام مهمی برای بهبود عملکرد این فعالیت ها، محسوب می شود. تحقیق حاضر به کاربرد مدل مالم کوئیست در ارزیابی عملکرد برنامه ریزی توسعه در صنعت گردشگری می پردازد. شاخص مالم کوئیست با توجه به تحلیل زمان محور کارآیی از جمله روش ها و ابزارهای مناسب برای ارزیابی مدیران در درک بهتر محیط تصمیم گیری خود و همچنین پردازش اطلاعات به منظور دستیابی به اهداف و چشم اندازهای ترسیم شده، می باشد. در راستای تعیین واحدهای تصمیم گیر برای سنجش کارایی در این بخش، دامنه متفاوتی از گزینه های هم سنخ قابل طرح هستند. از محدوده های فضایی، نهادها، موسسات گرفته تا واحدهای خرد متاثر را ، می توان در این توصیف جای داد. لذا آنچه شایان ذکر است توجه به ویژگی های منابع محور در ورودی مدل و میزان استفاده شده از خدمات گردشگری به عنوان خروجی آن، می باشد.

شاخص مالم کوئیست، روند کارایی، برنامه، توسعه، گردشگری