مهدی حکم آبادی - دانشجوی کارشناسی پیوسته دبیری جغرافیا و دانشگاه فرهنگیان مازندران پردیس دکتر علی شریعتی
رضا آمی احمدی - دانشجوی کارشناسی پیوسته رشته دبیری جغرافیا دانشگاه فرهنگیان مازندران پردیس دکتر علی شریعتی
بهنام برادران - دانشجوی کارشناسی پیوسته رشته دبیری جغرافیا دانشگاه فرهنگیان مازندران پردیس دکتر شریعتی

در این تحقیق، هدف تدوین الگوی راهبردی مناسب برای توسعه ی گردشگری پایدار و نوین شهری در ایران است با بررسی و مطالعه توصیفی و تحلیلی نمونه مناطقی که گردشگری پایدار در این مناطق بررسی و مطالعه شده است، انجام و پذیرفته می شود. سوال اساسی تحقیق این است که الگوی راهبردی مناسب برای توسعه ی گردشگری پایدار که به توسعه ی پایدار منجر شود، کدام است براین اساس تحقیق حاضر با بررسی های اسنادی و میدانی و نیز روش شناسی توصیفی تحلیلی در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، محیطی مورد بررسی قرار گرفته است این تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی است که از طریق بررسی منابع مکتوب و جستجوی رایانه ای، مقالات علمی، در پیشینه نگاشته های مرتبط با موضوع تهیه و تنظیم گردیده است.، توسعه گردشگری پایدار، توسعه ای است که در آن توزان و تعادل، حفظ ارزش ها و کیفیت اخلاقیات و اصول اقتصادی و نیز مزیت های اقتصادی همه به همراه هم دیده شده و کوشش می شود که تا توسعه متعادل و همه جانبه جایگزین توسعه صرفا اقتصادی گردد. در این دیدگاه توسعه گردشگری با استفاده از منابع موجود به گونه ای است که ضمن پاسخ دادن به نیازهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، سلامت حفظ محیط زیست، تعادل اقتصادی و رفاه مردم محلی را تامین کرد. گردشگری پایدار سعی در تنظیم روابط بین جامعه میزبان، مکان گردشگری و گردشگران دارد چرا که این رابطه می تواند پویا و سازنده باشد به دنبال تعدیل فشار و بحران بین این عناصر است تا آسیب های محیطی و فرهنگی را به حداقل رسانده، رضایت بازدیدکنندگان را فراهم کرده و به رشد اقتصادی ناحیه کمک کند.

گردشگری پایدار، الگوی راهبردی، توسعه پایدار، گردشگری نوین شهری، جوامع محلی