رامین یاوری - عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، پژوهشکده مواد و سوخت هسته ای

در کار تحقیقاتی حاضر، از جاذب دی اکسید زیرکونیم (ZrO2 ) نشانده شده بر بستر آلومینای فعال Al2O3-60، به نام Al2O3-90-ZrO2 برای جذب و حذف مقادیر مازاد فلوئورید از محلول های آبی استفاده گردید و اثر پارامترهای عملیاتی مختلف بر جذب و حذف آن بر روی این جاذب و پیش ماده های اولیه آن مورد بررسی دقیق قرار گرفت. نتایج بررسی ایزوترم های جذب و واجذب نیتروژن، نشان دهنده ی تغییر ساختار میکروپروس برای پیش ماده های اولیه و تبدیل به ساختار مزوپورس در نمونه جاذب جدید و نیز تایید تثبیت ZrO2 بر رویAl2O3-60 را نشان میدهد. بررسی رفتار جذبی فلوئورید بر روی جاذبها نشان میدهد که تمایل ماده سنتز شده Al2O3-60-ZrO2 نسبت به پیش ماده های آن در جذب فلوئورید بالا است 38/76) میلی گرم بر گرم) و مدل لانگمیر مناسبترین مدلی است که با داده های جذب تعادلی یون های فلوئورید بر روی جاذبها انطباق دارد. جرم 0,1 گرم برای غلظت 10 ppm فلوئورید بهترین درصد جذب را از خود نشان داد و جذب فلوئورید بر روی جاذب Al2O3-60 به شدت متاثر از غلظت یون هیدرونیم بود در حالیکه جذب فلوئورید بر روی-Al2O3-60 ZrO2 و ZrO2 تقریبا مستقل از pH محیط میباشند.

هیبرید، دی اکسید زیرکونیم، آلومینای-60، جذب، فلوئورید