مروری بر جداسازی مخلوط اتانول/استیک اسید از محیط آبی با استفاده از جاذب های کربن فعال و زئولیت

اهمیت آب به عنوان یک منبع طبیعی و نیازمند به مدیریت و نگهداری دقیق در سطح جهان به رسمیت شناخته شده است. احیای کارآمد پسماندها و استفاده مجدد از فاضلاب به عنوان یک عنصر مهم در مدیریت منابع آب به شمار میرود. تاکنون روشهای متفاوتی برای حذف آلودگیها از آب استفاده شده است از جمله جذب، جذب سطحی، استخراج مایع-مایع، فرآیندهای غشایی وغیره. در بین روشهای متعدد برای جداسازی ترکیبات آلی از آب، جذب سطحی به دلیل بهره وری اقتصادی مورد توجه قرار گرفته است. یکی از فاکتورهای اصلی در جذب سطحی، انتخاب جاذب مناسب است تا درصد بیشتری از ماده مورد نظر را جذب نموده و بازدهی فرایند جداسازی افزایش یابد.بررسیهای انجام شده در این پژوهش نشان داد که از بین کربن فعال و زئولیت ها، کربن فعال جاذب های مناسب تری برای جداسازی اتانول و استیک اسید از آب هستند، زیرا قدرت جذب و صرفه اقتصادی بالاتری دارند. با توجه به جداسازی مواد از آب هرچه زئولیت آبگریزتر باشد جذب بهتری صورت میگیرد اما با توجه به مطالعات صورت گرفته زئولیتی که هیچ گونه آلومینیومی در ساختار آن وجود نداشته باشد برای این کار مناسب نیست. بنابراین در بین انواع زئولیت ها، زئولیت های MFI,FER ,ZSM-5 و در میان انواع کربن فعال آنهایی که سطح بالا و اندازه منافذ متوسط را دارند، برای جذب مواد آلی از آب پیشنهاد میشوند. همچنین فرآیند جذب مواد آلی روی کربن فعال معمولا به تخلخل و شیمی سطح جاذب بستگی دارد. اصلاح سطح شامل اکسیداسیون و پیوند بیشتر بر روی سطح بوسیله روشهای اصلاح اسیدی، تلقیح، پلاسما، ماکروویو، ازن و بیولوژیکی است، در میان روشهای متفاوت اکسیداسیون، اصلاح اسیدی به دلیل ایجاد گروه های عاملی کربوکسیل، برای جذب اتانول، استیک اسید از آب پیشنهاد میشود.

Keywords:

جذب سطحی , آلودگی آلی آب , اتانول , استیک اسید , کربن فعال , زئولیت.