بررسی حذف آلاینده های آبی بوسیله هیدروژل های GO-CS و هیبریدی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 541

This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CBGCONF06_148

تاریخ نمایه سازی: 28 بهمن 1398

Abstract:

ژل ها شبکه های پلیمری هستند که خاصیت نگهداری حلال را در ساختمان خود دارند. آنها از نظر کشسانی ،نرم و از لحاظ اسمزی بسیار فعال هستند. ژلها دارای وزن مولکولی بی نهایت و اتصالات عرضی هستند که این اتصالات عرضی باعث تشکیل یک شبکه سه بعدی غیر قابل حل در حلال می شود. هیدروژل ها شبکه های سه بعدی مولکولی حاوی زنجیره های پلیمری آبدوست اند که بصورت نامحلول در آب باقی می ماند. هیروژل ها توانایی حذف مقادیر زیادی آب را تحت فشار بالا دارند. عدم حلالیت هیدروژل ها ناشی از پیوندهای عرضی فیزیکی یا شیمیایی می باشد. از جمله مزایای هیدروژل ها قدرت جذب بالا ، ظرفیت جذب بسیار زیاد ، کاربرد در محدوده ی PH های وسیع قابلیت بازیابی و تولید آسان می باشد. در میان جاذب های پلیمری ژل ها شبکه های پلیمری هستند که خاصیت نگهداری حلال در ساختمان خود را دارند. هیدروژل های نانو کامپوزیتی در حین جذب و یا دفع آب میتوانند با تبادل یونهای متحرک در داخل ساختار خود که در نتیجه هیدرولیز کومونومر های یونی ایجاد می شود به مانند جداساز عمل کرده و نقش احیا کننده آلودگی های یونی محیط زیست را نیز داشته باشند و قابل ذکر است که نانو کامپوزیت ها برای مستحکم تر شدن ژل ها مورد استفاده قرار می گیرند. این مواد به دوگروه پایه طبیعی و سنتزی تقسیم بندی می شوند. در هیدروژل های پایه طبیعی از پلیمرهای طبیعی همچون پلی ساکاریدها مانند: کیتوسان ، سدیم آلژینات ، سدیم دی متیل سلولز ، نشاسته یا پروتئین ها نظیر ژلاتین و کلاژن استفاده می شود. از مهمترین مزایای هیدروژل های طبیعی نسبت به به پایه سنتزی زیست تخریب پذیری این مواد می باشد .همچنین در سال های اخیر، گرافن، به عنوان یک نوع جدید از نانوساختار مواد، موجب علاقه عمومی در میان محققان زمینه های مختلف شده است، با توجه به خواص عالی آن، مانند بالا تحرک حامل بار، انعطاف پذیری مکانیکی، پایداری حرارتی وشیمیایی. به خصوص، گرافن بدلیل داشتن مساحت سطح ویژه بالا تبدیل به یک نامزد بالقوه به عنوان یک جاذب با عملکرد بالا شده است.علاوه بر این، گرافن و مشتقات آن در حالت لایه لایه به دلیل تعاملات بین پلانار قوی تمایل به تجمع دارند. در نتیجه، هنگامی که این ورق ها به پودر تبدیل می شوند، بخش مهمی از مساحت آنها از دست خواهد رفت. اما جمع آوری این صفحات GO از آب دشوار است همچنین چگونگی استفاده از سطح گرافن و مشتقات آن مسئله دیگری است که باید در هنگام ایجاد جاذبهای مبتنی بر گرافن مورد توجه قرار گیرد.

Authors

میلاد سالم عایق

گروه مهندسی شیمی، دانشگاه پیام نور، آذربایجان شرقی، تبریز، ایران