لعیا مردانه شالقونی - پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، تهران، ایران
محمد عطایی - پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، تهران، ایران
عزیزاله نودهی - پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، تهران، ایران

توزیع اندازه ذرات پلیمر در فرایند پلیمرشدن تعلیقی نتیجه تعادل دینامیکی بین پدیده های شکست و چسبندگی است. عوامل متعددی روی سرعت های شکست و چسبندگی و در نتیجه بر اندازه ذرات پلیمر موثرند که از مهم ترین آن ها می توان به هندسه راکتور اشاره کرد. در این مطالعه اثر قطر همزن، دور همزن، فاصله همزن از کف مخزن، نوع آغازگر و نیز اثر عامل فعال سطحی به طور تجربی بررسی شده است. نتایج تجربی نشان داد با افزایش قطر همزن و با افزایش دور همزن تا حدودی معین و با کاهش فاصله همزن از کف مخزن تا حدودی معین و با افزودن عامل فعال سطحی به فرمولاسیون به مقداری مشخص توسط آغازگری مناسب می توان به میانگین اندازه ذراتی مطلوب دست یافت.

پلیمریزاسیون سوسپانسیونی، اتیل متاکریلات، هندسه راکتور