بررسی اثر روش تهیه پلی استرها بر روی جرم مولکولی و پایداری حرارتی آنها با استفاده از دی کربوکسیلیک اسیدها و دی اسیدکلرایدها

در این مقاله از دو روش برای تهیه پلی استرهای آروماتیک و نیمه آروماتیک استفاده شده است. با مقایسه این روش ها، روشی را که دارای جرم مولکولی و پایداری حرارتی بالاتر نسبت به سایر روش ها است به عنوان روش مناسب برای تهیه پلی استر ارائه شده است. به این منظور طبق بسپارش تراکمی در روش اول بیس فنول اس یکبار با ترفتالئیک اسید((TACBS= و یکبار با آدیپیک اسید (AACBS=) و در روش دوم بیس فنول اس یکبار با ترفتالویل کلراید (TCCBS =) و بار دیگر با آدیپویل کلراید (ACCBS=) تحت سیستم رفلاکس به پلی استر تبدیل میشوند. ترکیبات حاصل به کمک تست های FT-IR،TGA و روش ویسکومتری شناسایی و مورد بررسی قرار گرفت. روش اول نسبت به روش دوم که در آن پلی استر از تراکم بیس فنول اس با دی کربوکسیلیک اسیدها حاصل میشود دارای پایداری حرارتی بالاتر و ویسکوزیته بیشتر، در نتیجه جرم مولکولی بالاتر و خواص بهتر بود.

Keywords:

بیس فنول اس , ترفتالویل کلراید , آدیپویل کلراید , پایداری حرارتی