کاوه حریری اصل - دکترای مهندسی مکانیک (تبدیل انرژی) ، سازمان جهاد دانشگاهی استان گیلان ، مشاور مدیر عامل آبفای شهری گیلان
سجاد نظری - دانشجوی فوق لیسانس مهندسی مکانیک (تبدیل انرژی)، گروه مکانیک ، دانشگاه پیام نور مرکزرشت،

وجود مخازن ذخیره آب در سیستم آبرسانی تضمین کننده پایداری کار سیستم است. از این رو همواره در شبکه آبرسانی، سطح آب ذخیره شده در مخازن بایستی در حد مطلوب نگه داشته شود. داخل مخزن عملیات اختلاط آب ممکن است به خوبی انجام نشود و در نتیجه بخشی از آب برای مدت زمانی بیشتر از استانداردهای تعریف شده در گوشه و یا کنج مخزن باقی بماند. این امر می تواند منجر به فساد آب و ارتقا احتمال نشت آب در آن ناحیه شود . عامل دیگری که میتواند منجر به افزایش زمان ماند آب در مخزن شود شکل و هندسه مخزن است. هدف اصلی تحقیق حاضر، تعیین میزان تاثیرگذاری مشخصات طراحی مخزن بر احتمال نشت آب و زیان اقتصادی حاصل از آن است. در این راستا از طریق مدل محاسباتی، میزان اثرگذاری ابعاد، تعداد و مکان بهینه جهت جانمایی دیواره های جداکننده داخلی مخزن (بافل) مورد توجه این تحقیق قرارگرفت.از این رو، از طریق سنجش فواصل بین دیواره های جداکننده و زاویه قرارگیری آنها مشخص گردید که به عنوان نتیجه تحقیق، استفاده از سه واحد دیواره جداکننده با فواصل یکسان و به صورت عمود بر جریان، کمترین زمان ماند و افزایش سن آب را ایجاد کرده و بهینه ترین گزینه جهت کاهش زیان اقتصادی و احتمال نشت آب بین گزینه های مورد بررسی است.

مخازن ذخیره آب، هدررفت، بافل، زیان اقتصادی، مدل محاسباتی