تعیین پارامترهای موثر در کاهش هدر رفت آب در شهرک ها و نواحی صنعتی ایران

مطالعات کاهش هدر رفت آب یا آب به حساب نیامده با رویکرد استفاده حداکثری و بهینه از آب تولید شده و کاهش هدر رفت آن انجام میگردد. همچنین اخیرا با نگاه افزایش درآمد ناشی از فروش آب، مفهومی به نام آب بدون درآمد نیز تعریف شده است. ضوابط تعیین شده در این مطالعات در کشور، در قالب نشریه 556 سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور ارائه شده که خط مشی انجام این مطالعات بر اساس تجارت کشورهای دیگر در شبکه های آبرسانی شهری، ذکر شده است. با این حال، انجام چندین مطالعات موردی در شهرکها و نواحی صنعتی کشور نشان داده است که استفاده از برخی ضوابط این نشریه در شهرکهای صنعتی مصداق نداشته و می بایست برای شهرکها و نواحی صنعتی کشور، ضوابط ویژهای تدوین گردد. همچنین تعاریف ارائه شده در بحث آب به حساب نیامده نیز در شهرکهای صنعتی کامل و جامع نبوده و می بایست مورد تجدید نظر قرار گیرند. در این مقاله، سعی شده است تا دستاوردهای ویژه این مطالعات که با دو رویکرد اصلاح تعاریف آب به حساب نیامده و پارامترهای موثر آب به حساب نیامده در شهرکهای صنعتی می باشد ارائه گردد.

Keywords:

آب به حساب نیامده , آب بدون درآمد , مدیریت مصرف آب , هدر رفت آب , شهرک صنعتی