ساره حسینی - دانش آموخته دکتری جنگلدرای، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
فاطمه مزده - دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، موسسه آموزش عالی آبان هراز آمل

اکوتوریسم یا بوم گردی از انواع گردشگری مبتنی بر طبیعت و از مهم ترین و پرجاذبه ترین فعالیت های جهان امروز است که طی دو دهه ی اخیر نزد صاحبنظران به عنوان یک موضوع چندارزشی برای رسیدن به توسعه پایدار اهمیتی قابل توجه ای پیدا کرده است. این رویکرد در صورتی که با برنامه ریزی دقیق و امکان سنجی مناطق از لحاظ توان و توجه به تقاضای مردمی ترکیب شود، می تواند راهکاری جهت استفاده بهینه در حین حفاظت از مناطق تحت مدیریت فراهم کند. با توجه به اینکه توسعه ی هر صنعتی دارای آثار مثبت و منفی در درازمدت است. این مساله لزوم برنامه ریزی جامع و کارشناسی شده در این زمینه را می طلبد. لذا اولین گام در هر برنامه ریزی شناخت کافی از استعدادها و قابلیت های منطقه و نقاط ضعف آن می باشد. از اینرو به منظور پهنه بندی مناطق مستعد اکوتوریسم نیاز به ابزاری به نام سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) جهت تهیه لایه های اطلاعاتی و همپوشانی لایه ها و تهیه نقشه نهایی پهنه های مناسب برای توسعه ی اکوتوریسم است.

گردشگری، اکوتوریسم، توسعه پایدار، سامانه اطلاعات جغرافیایی