ژئوتوریسم، گردشگری در طبیعت بی جان

ارتباطات، زیربنای تمدن هر جامعه است، تنها براین اساس گردونه حیات یک جامعه به گردش در می آید و به آن رشد و بالندگی می بخشد. ژئوتوریسم، پدیده های زمین شناسی را با حفظ محیط زیست و چشم اندازهای آن به گردشگران معرفی می کند. توسعه گردشگری گامی به سوی احیای زمین به منظور تبادلات فرهنگی و گردشگری است. زمین گردشگری یک تجربه آموزشی و تفریحی برای گردشگر است که از این رهگذر هنر را با میراث فرهنگی و اجتماعی و طبیعت را با تاریخ درهم می آمیزد. ژئوتوریسم یا زمین گردشگری (ژئوتوپ ها) شامل هرگونه فعالیت گردشگری می شود که در یک محیط زمین شناختی، معدنی و یا بصورت ماجراجویانه در این محیط ها رخ می دهد. نقش صنعت گردشگری و تلفیق آن با علوم زمین، در ارتقای اقتصادی، فرهنگی و مکانیابی آن بر کسی پوشیده نیست. گردشگری دانش محوری است که از تلفیق میان رشته ای صنعت گردشگری با حفظ و تفسیر جاذبه های طبیعت بی جان - همراه با مسائل فرهنگی مرتبط با آنها در قال ژئوسیت به عموم مردم بوجود می آید. معرفی پدیده های زمین شناختی مانند غارها، تنگه ها، دره ها، مناطق فسیلی، سازنده ای زمین شناختی، گل فشان ها، انواع کانی ها، هرم های ماسه ای، سواحل صخره ای - سنگی، معادن باستانی و غیره به عنوان میراث های زمین شناختی وژئومورفولوژی در قالب ژئوسایت های بالقوه متعدد پس از تدارک زیرساخت های گردشگری به عنوان ابزاری کارساز در راستای احیا و توسعه زمین گردشگری و تاسیس ژئوپارک ها است. ژئوتوریسم در حقیقت نوعی از سفر است که موج تقویت هویت جغرافیایی در یک منطقه می شود. هرچند این نوع از طبیعت گردی و گردشگری تعریف خاص خود را دارد اما باید دقت داشت که ژئوتوریسم همبستگی بسیار نزدیکی با بوم گردی یا اکوتوریسم داشته و تمامی اصول و مزایای اکوتوریسم در آن مصداق پیدا می کند.

Keywords:

ژئوتوریسم , اکوتوریسم , ایران , زمین شناسی , زمین گردشگری , ژئوپارک