مژگان ثابت تیموری - استادیار گروه مدیریت و برنامه ریزی گردشگری، پژوهشکده گردشگری جهاد دانشگاهی خراسان رضوی

بیکاری به عنوان یکی از دغدغه های حال حاضر کشر محسوب شده و ممانعت از مهاجرت روستاییان به شهرها به دلیل معیشت ساخت، نیاز به تدوین راهکاری جدی دارد. یکی از کسب و کارهای ارزشمند که نیازی بهسرمایه اولیه زیاد برای روستاییان ندارد، تبدیل اقامتگاه ها و منازل شخصی به اقامتگاه های بوم گردی و پذیرایی از گردشگران و تفرج کنندگان بازدید کننده از مناطق بکر طبیعی و روستاهای زیبا می باشد. با توجه به اینکه توسعه گردشگری در دستور کار دولت قرار گرفته و صنعت جایگزین نفت تعریف شده است، سبب شده تا روستائیان نیز تمایل به مشارکت در این کسب و کار داشته و با توجه به امکانات و زیر ساخت های موجود در روستای محل اسکان اقدام به فعالیت در این حوزه نمایند. در این مقاله، روستای قلعه نو بعنوان یکی از روستاهای نسبتا برخوردار در شهرستان کلات، به عنوان نمونه موردی توسعه گردشگری و ایجاد اقامتگاه های بوم گردی مورد بررسی قرار گرفت و نتایج توسعه این کسب و کار بر شرایط طبیعی، زیست محیطی، اجتماعی ساکنین مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه این مطالعه حاکی از اقبال عمومی به ایجاد اقامتگاه بوم گردی بود. هرچند اثرات زیست محیطی و اجتماعی آن برای فعلان این عرصه مورد اهمیت نبود.

گردشگری روستایی، بوم گردشگری، محصولات دامی، خوراک محلی