کرامت نفس مبنایی ترین حق بشر ضرورتی در توسعه و جذب گردشگر

؛ کرامت نفس به عنوان یکی از اساسی ترین ویژگی های انسان مورد توجه و از دیرباز در کانون مطالعات معطوف به انسان قرار گرفته است، این اصطلاح که در معنای عام خود بیانگر ارزشمندی و والایی ذاتی انسان و برتری او نسبت به موجودات دیگر است، اصلی بنیادین در اعلامیه جهانی حقوق بشر و به نوعی مورد پذیرش همگان است، در مقدمه اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین در ماده های یکد، سوم، چهارم، پنجم و بیست و ششم به طور مستقیم و نیز در برخی از مواد دیگر آن، به موضوع کرامت نفس یا آزادگی انسان پرداخته شده است ولی در عین حال این پرسش برای ما قابل طرح است که این اصل مورد وثوق و اجماع جهانی، تا چه اندازه در آموزه های دینی ما مطرح گردیده و در نتیجه در رفتار و اعمال ما جاری گشته است و تا چه اندازه استناد و توسل به آن می تواند در گفتمان جذب گردشگر تاثیرگذار باشد امروزه پذیرش گردشگری به عنوان صنعتی مولد و درآمدزا، مورد اقبال و توجه سیاستمداران و تصمیم سازان جوامع قرار گرفته است و از آنجایی که این صنعت در درون خود کارکردهایی علمی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و ... را بدنبال دارد می تواند در زمینه ها و حیطه های گوناگون نقش آفرینی نماید. از آنجایی که کشور ما یکی از مقاصد مناسب برای گردشگرانی با ادیان و مذاهب و نحله های فکری گوناگون است و از طرف دیگر برداشت های غلط از آموزه های دینی می تواند با کافر دانستن گروهی از مردم و در بحث ما گردشگران با سلب حق کرامت نفس از آنان، موج رنجش و دفع نمودن آنان شود، بنابراین در راستای جلوگیری از این مانع، این پژوهش می کوشد با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و روش تحلیلی- استنتاجی برای داوری و تحلیل داده ها در پی تبیین و باز خوانی این اصل جهان شمول و نشان دادن اهمیت آن باشد، تا با عملیاتی نمودن آن، گام بلند و مهمی در زمینه جذب گردشگر و توسعه گردشگری برداشته و افق نوینی را در جهت پرداختن و کاربردی کردن این امر در پیش روی کارگزاران و پژوهشگران ترسیم نماید.

Keywords:

کرامت نفس , حق , اعلامیه جهانی حقوق بشر , جذب گردشگر , توسعه گردشگری