اثربخشی الگوی درمانی یاریگر ماھر با رویکرد استفاده از فرصتھا، افزایش خودیاری و پیشگیری از بازگشت مشکلات دو جانباز دفاع مقدس مبتلا به اختلال تنیدگی پس رویدادی
Publish place: The 5th National Conference on Recent Innovations in Psychology, Applications and Empowerment
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 313
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PSYCHO05_437
تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398
Abstract:
ھدف اساسی این پژوھش ارزیابی اثربخشی الگوی درمانی یاریگر ماھر با رویکرد استفاده از فرصتھا، افزایش خودیاری و پیشگیری از بازگشت مشکلات دو جانباز دفاع مقدس مبتلا به اختلال تنیدگی پس رویدادی بوده است. که از طریق ھدفھای جزئی استفاده از فرصتھا، افزایش خودیاری و پیشگیری از بازگشت مشکلات به دست آمد. نمونه پژوھش با توجه به ویژگیھای ورودی شامل افرادی با اختلال تنیدگی پس رویدادی و با پیشینه جانبازی بودند. برای اجرای پژوھش از روش اثربخشی با نمونه تک آزمودنی استفاده شد. ابزار سنجش تشخیص شامل مقیاس افسردگی، اضطراب و تنیدگی لاویبوند و لاویبوند3 (1995) و مقیاس اختلال تنیدگی پس رویدادی می سی سی پی نوریس و رید4 (1997) و برای اندازه گیری پیشرفت از بازآزمون و مقیاس ارزیابی جلسه استفاده شد. نتایج نشان داد با مداخله درمان الگوی یاریگر اگن نشانگان شناسایی شده در مقیاسھا به طور معناداری کاھش یافت. باوجوداین، با توجه به سه ھدف اساسی پژوھش درباره تحول فرصتھا، رشد استقلال و پیشگیری از بروز دوباره مشکلات، تحلیل مصاحبهھا نشان داد ھر دو آزمودنی به ھدف مذکور دست یافتهاند. نتیجه ای که میتوان از این پژوھش به دست آورد این است که مداخلات درمانی درباره مراجعان باید با سطح آگاھی و نظر آنها با الگوی مداخله ھمسو باشد. این یکی از خصوصیات مهم الگوی یاریگر ماھر است که میتواند چشم اندازی جهانشمول به مداخله داشته باشد.
Keywords:
Authors
آذردخت داوری
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی،تهران، ایران.
مجتبی تمدنی
دکترای تخصصی مشاوره، گروه روانشناسی و مشاوره، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.