بررسی تاثیر تبلور مجدد بر سیگنال مغناطیسی بارک ها وزن

امروزه استفاده از سیگنال مغناطیسی بارک هاوزن MBN به عنوان یک آزمون غیرمخرب برای بررسی ویژگی های متالورژیکی در مواد فرومغناطیس جایگاه ویژه ای پیدا کرده است. سیگنال بارک هاوزن نوعی سیگنال مغناطیسی است که در اثر پرش jump برگشت ناپذیر دیواره های حوزه های مغناطیسی در مواد فرومغناطیس بوجود میآید. این سیگنال با توجه به ماهیت خود تحت تاثیر عوامل متالورژیکی مختلفی می باشد. یکی از این عوامل، تغییرات ریزساختاری حاصل از تغییرشکل پلاستیک است. اثر متقابل مرزدانه و دیواره حوزه های مغناطیسی، که یک عامل ریزساختاری است، با استفاده از سیگنال بارک هاوزن قابل بررسی است.در این پژوهش با اعمال کار سرد و تغییرشکل پلاستیکو انجام فرآیند آنیل در محدوده دمایی 500 تا 570 ͦC به بررسی اثر شروع و پایان تبلور مجددبر سیگنال مغناطیسی بارک هاوزن در یک فولاد ساده کربنی پرداخته شده است . نتایج نشان داد که ارتفاع پیکو RMS ولتاژ سیگنال بارک هاوزن با افزایش زمان آنیل، تا شروع تبلور مجدد کاهش یافته وتاپایان تبلورمجدد و رسیدن به مرحله رشد دانه افزایشمی یابد. این تغییرات به دلیل تاثیر حذف نابجایی های منفرد در فرآیند بازیابی و افزایش چگالی مرزدانه با شروع تبلورمجدد، بر حرکت دیواره های حوزه های مغناطیسی می باشد. بررسی های انجام شده به کمک منحنی اثر انگشت، نتایج حاصل را تایید می کند. نتایج حاصله می تواند به عنوان یک روش غیر مخرب در تعیین وقوع تبلور مجدد در فولاد بکار رود.

Keywords:

سیگنال بارک هاوزن , تبلور مجدد , مرزدانه , حوزه مغناطیسی