حسن اسلامیان - گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
یحیی زارع - مرکز خدمات روان شناسی و مشاوره، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

مقدمه و هدف: اعضای هییت علمی دانشگاه، علاوه بر توانایی کاربست مهارت های تکنیکی و فنی تدریس، لازم است از هوش اخلاقی مناسبی نیز برخوردار باشند. این مطالعه با هدف تعیین رابطه سطح هوش اخلاقی و سبکهای تدریس اعضای هییت علمی دانشگاه علوم پزشکی، انجام گردید.روش ها: روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه اعضای هییت علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال تحصیلی 95-96 بوده که از بین آنها 191 نفر به عنوان نمونه آماری تعیین شدند. جهت جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه سبکهای تدریس Grasha و (Teaching Richman Style Inventory- TSI) و هوش اخلاقی Lennick و (Intelligence Moral Questionnaire) Kiel استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار SPSS 20 و با استفاده از شاخص های آماری فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون، انجام شد.یافته ها: اهم یافته های پژوهش حاکی از آن بود که بین هوش اخلاقی و سبکهای تدریس اعضای هییت علمی، بیشترین رابطه وجود دارد (r=0/78) که در سطحP< 0/05 معنادار است. دیگر یافته پژوهش نشان داد هوش اخلاقی استادان با ضریب معناداری قدرت پیش بینی سبکهای تدریس آنها را دارد B=0/82)،.(P<.0/000 همچنین نتایج نشان داد متغیر هوش اخلاقی می تواند 55 درصد از تغییرات متغیر ملاک یعنی سبکهای تدریس را پیشبینی کند .(R2 =0/55)نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده نقش کلی سطح هوش اخلاقی اعضای هییت علمی در کاربست سبکهای مختلف تدریس توسط آنها بوده است.

اعضای هییت علمی، دانشگاه علوم پزشکی، سبک تدریس هوش اخلاقی