رابطه بین ساختار مالکیت و درماندگی مالی در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران

درماندگی مالی در بنگاه های اقتصادی یکی ازمسایل نگران کننده برای دولت ها و عموم سرمایه گذاران بوده است و تضعیف عملکرد مالی شرکت ممکن است باعث ورشکستگی شرکت گردد، در این پژوهش به بررسی تاثیر یکی از مهم ترین سازوکارهای نظام راهبری بنگاه (ساختار و تمرکز مالکیت) ودرماندگی مالی شرکت ها پرداخته می شود. هدف این پژوهش بررسی رابطه ساختار مالکیت شرکت ها با درماندگی مالی شرکت ها می باشد. ساختار مالکیت دراین پژوهش شامل تمرکز مالکیت و مالکیت نهادی می باشد که نقش این دومتغیر بر روی درماندگی مالی شرکت ها مورد بررسی قرار می گیرد. مطالعات قبلی نشان داده اند که تمرکز مالکیت و مالکیت نهادی می توانند نقش مهمی در درماندگی مالی شرکت ها داشته باشند. برای اجرای پژوهش، اطلاعات 118 شرکت از بازه زمانی 90 الی 94 جمع آوری گردید. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات و آزمون فرضیه های از نرم افزار EXEL و EVIEWS استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهند بین تمرکز مالکیت شرکت ها درماندگی مالی شرکت ها رابطه معناداری وجود دارد اما این رابطه این که ضریب معناداری مثبت است مستقیم می باشد و با افزایش تمرکز مالکیت شرکت ها درماندگی مالی شرکت ها نیز افزایش می یابد. همچنین نتایج نشان داد بین مالکیت نهادی شرکت ها و درماندگی مالی شرکت ها رابطه معناداری وجود دارد اما این رابطه به دلیل این که ضریب معناداری منفی است معکوس می باشد وبا افزایش مالکیت نهادی شرکت ها درماندگی مالی شرکت ها نیز کاهش می یابد.

Keywords:

درمانگی مالی , ساختار مالکیت , ورشکستگی