وفا فیضی - کارشناس ارشد بهداشت حرفه ای، مرکز تحقیقات محیط کار، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران.
اکرم سادات جعفری رودبندی - کارشناس ارشد بهداشت حرفه ای، گروه بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی بم، بم، ایران.
سلمان فرحبخش - کارشناس ارشد، گروه بهداشت حرف های، دانشکده بهداشت، کمیته تحقیقات دانشجویی،دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
هوشیار رضایی - کارشناس ارشد، گروه پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری مامایی رازی، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران

مقدمه: کیفیت زندگی پرستاران و بهیاران متاثر از عوامل مختلفی از جمله شغلشان می باشدکه برمیزان کیفیت خدمات آنها تاثیر میگذارد. هدف این پژوهش بررسی عوامل شغلی و دموگرافیک موثر بر کیفیت زندگی پرستاران و بهیاران بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان بود. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی است که در سال 1393 بر روی 620 نفر از پرستاران و بهیاران انجام شد. نمونه گیری از نوع تصادفی ساده بود. اطلاعات با استفاده از فرم کوتاه )پرسشنامه( کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی مورد بررسی قرار گرفت. نوبت کار بودن، داشتن شغل دوم، وضعیت تاهل، مدت ازدواج و اشتغال همسر در نظام نوبتکاری به عنوان متغییر های مستقل وارد مطالعه شدند. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 18 با استفاده از آزمونهای آماری آنالیز واریانس، ضریب همبستگی پیرسون، t مستقل و رگرسیون خطی مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میانگین سن افراد، مدت تاهل و سابقه کار در بیمارستان به ترتیب 30/81 ± 7/84،± 7/32 10/61 و 10/29 ± 7/68 بود. تعداد فرزندان، داشتن شغل دوم، رضایت از ساعات سپری شده با خانواده و اعتقاد به تاثیر شبکاری بر زندگی خانوادگی عوامل موثر بر کیفیت زندگی بودند .)P > 0/05( بیشترین ارتباط کیفیت زندگی با بعد ساامت محیطی P = 0/001(،)r = 0/87 و کمترین ارتباط با بعد سلامت اجتماعی P = 0/002(،)r = 0/75 به دست آمد.نتیجه گیری: اجتناب از اشتغال در شغل دوم، تنظیم علمی برنامه های نوبت کاری و آموزشهای مرتبط با مهارتهای زندگی در نوبت کاران به افزایش ارتقاء کیفیت زندگی پرستاران و بهیاران کمک میکند.

کیفیت زندگی, پرستاران و بهیاران,پرسشنامه WHOQOL-BREEF