برآورد خطر اضافی ابتلا به سرطان در اثر مواجهه با پرتوهای گامای طبیعی درفضای باز برای ساکنین شهر درگز در سال 1395
Publish place: Iranian Journal Of Health and Environment، Vol: 12، Issue: 2
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 421
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJHE-12-2_002
تاریخ نمایه سازی: 3 اسفند 1398
Abstract:
زمینه و هدف: بشر همواره تحت تابش پرتوهای یونیزان قرار دارد که اثرات زیانباری می تواند داشته باشد. هدف این مطالعه ارزیابی میزان دوز گامای محیطی، تعیین دوز معادل موثر سالیانه، برآورد میزان خطر ابتلا اضافی به سرطان در شهر درگز است. روش بررسی: تحقیق حاضر یک مطالعه مقطعی است که در تابستان و زمستان سال 1395 انجام شد. در این مطالعه به منظور تعیین میزان دوز پرتو گامای محیطی در فضای باز با استفاده از نقشه شهر، 5 ایستگاه (4 تا در امتداد چهار جهت جغرافیایی اصلی و یک ایستگاه در مرکز شهر) انتخاب گردید، و از یک دوزیمتر (از نوع آشکارساز گایگر مولر مدل STEP OD با حساسیت (mSv/ h2000 - 0 ) استفاده شد، که برای پایش پرتوهای گاما، بتا و ایکس طراحی شده است. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین (147±12nSv/ h ) و کمترین (113±11nSv/ h ) مقدار آهنگ دوز پرتوهای گامای طبیعی به ترتیب مربوط به مرکز و غرب شهر بودند. دوز موثر سالیانه برای ساکنین شهر درگز در فضای باز mSv/ yr0 /15 به دست آمد، میانگین مقدار خطر ابتلا اضافی به سرطان 3-10× 6. برآورد گردید. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین آهنگ دوز گاما در مرکز و اطراف شهر وجود دارد (005 > p)
Authors
احمد جنیدی جعفری
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. مرکز تحقیقات تکنولوژی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
فاطمه قربانژاد
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران
ایوب رستگار
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران