سعید صانعی - دانشجوی کارشناسی ارشد اگرواکولوژی، گروه اگروتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد،
مرتضی گلدانی - دانشیار گروه اگروتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی پارسا - دانشیار گروه اگروتکنولوژی دانشکده کشاورزی و گروه پژوهشی بقولات پژوهشکده علوم گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهد،

به منظور بررسی تاثیر کاربرد کودهای زیستی بر خصوصیات ریشه و اندام هوایی دو رقم لوبیاچیتی، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرحکاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد و در شرایط کنترلشده در سال1394 انجام شد. فاکتور اول شامل شش تیمار کودهای زیستی (1 نیتروکسین® (حاوی باکتریهای.Azotobacter sp و( Azospirillum sp ، (2 بیوفسفر(PSB) ® (حاوی باکتریهای حلکننده فسفات.Bacillus sp و.Pseudomonas sp )، (3 باکتری همزیست لوبیا Rhizobium )، مجموعی از کودهای زیستی همزیست لوبیا)، ( 4 ترکیب کودهای زیستی نیتروکسین و بیوفسفر ( 5، 60 کیلوگرم کود اوره در هکتار و (6 تیمار شاهد و فاکتور دوم شامل دو رقم لوبیا(COS16 و (21676 بود. نتایج نشان داد که وزن خشک ریشه، سطح ریشه، قطر ریشه، مجموع طول ریشه، حجم ریشه، وزن خشک کل اندام هوایی، وزن خشک برگ، ارتفاع، تعداد غلاف دربوته و تعداد دانه درغلاف تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی اختلافات معنیداری را نشان دادند. رقم21676 در صفات وزن خشک ریشه، سطح ریشه، قطرریشه و رقم COS16 در صفات حجم ریشه و مجموع طول ریشه کارآیی بهتری داشتند . در صفات وزن خشک ریشه، سطح ریشه، مجموع طول ریشه کود زیستی نیتروکسین و در صفت حجم ریشه بیوفسفر از سایر تیمارهای کودی برتر بودند. به طورکلی نتایج نشان داد که بیشترین تعداد غلاف و دانه در غلاف در تیمار نیتروکسین و رقم COS16، و کمترین میزان در تیمار شاهد و رقم21676 بهدست آمد. در این تحقیق، به نظر میرسد باکتریهای.Azotobacter sp وAzospirillum sp. که اصلیترین محتویات کود زیستی نیتروکسین را شامل میشوند، به دلیل توانایی بالا در تثبیت نیتروژن و فراهمی عناصر غذایی مورد نیاز گیاه اثرات مثبتی بر صفات مورد بررسی بخصوص در رقم21676 از خود نشان داد.

بیوفسفر، حبوبات، کودهای بیولوژیک، نیتروکسین