عبدالرضا عالیشاهی - دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی
یونس فروزان - دکتری علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی
حسین مسعودنیا - دانشیار علوم سیاسی دانشگاه اصفهان

پس از برگزاری انتخابات پارلمان عراق در 12 مه 2018 ، ایتلاف سایرون به ریاست مقتدی صدر با در اختیار گرفتنبیشترین کرسی های پارلمان عراق، سعی در تشکیل دولتی هدفمند و اعمال سیاست هایی داشته است که کشور عراق را به سمتثبات، توسعه و امنیت سوق دهد. در این مقاله، هدف نویسندگان ارایه پاسخ بدین سوال است که اصولا مهمترین ویژگی ها وکارکردهای پان شیعیسم جریان صدر در عراق پساداعش چیست یافته های مقاله که بر اساس تیوری شکاف های اجتماعیاست، حکایت از این مسیله دارد که سه رویکرد کلان در سیاست های جریان صدر دیده می شود. نخست اقتدارگرایی شخصیصدر، دوم سیاست های پراگماتیستی وی در گفتگو با اهل سنت و جریان وهابیسم سعودی و رویکرد کلان سوم حاکی ازناسیونالیسم افراطی وی دارد. در کنار این سه علت اصلی، سه عامل دیگر نیز به منزله دلایل تسهیل کننده در نظر گرفته شده اندکه عبارتند از: عدم دخالت مرجعیت نجف در مسایل سیاسی، چالش با نیروهای حشدالشعبی و اتخاذ مواضع مبهم و دوپهلو درقبال جمهوری اسلامی ایران و سوریه. روش تحقیق مقاله حاضر تبیینی و بهره گیری از منابع مکتوب و مجازی است.

مقتدی صدر، عراق، اقتدارگرایی، ناسیونالیسم، شکاف شیعیان