وضعیت بار روانی و کارکرد مراقبان خانوادگی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 508

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JANF-19-1_008

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1398

Abstract:

مقدمه: بیماری اسکیزوفرنیا یکی از شدیدترین بیماری های مزمن روانپزشکی است. فرد مبتلا به این بیماری بیشترین میزان مراقبت های خانوادگی را دریافت می کند. تنوع و شدت نقش های مراقبتی خانواده بیماران اسکیزوفرن، می تواند بار روانی زیادی را در مراقبان خانوادگی ایجاد کرده و کارکردهای خانواده را مختل سازد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مروری است که با جستجو در منابع چاپی و الکترونیکی از سال های 2001 - 2017 در داده پایگاه های Magiran ،SID و Science Direct ،Google Scholar و PubMed و با استفاده از کلید واژه های اسکیزوفرنیا، مراقبان خانوادگی، بار روانی، کارکرد، بیماران روان، انجام گرفت.نتایج: فشار مراقبتی که خانواده های بیماران اسکیزوفرن متحمل می شوند باعث: اختلال در روابط خانوادگی، محدودیت در فعالیت های اجتماعی، کار و تفریح، مشکلات مالی و مشکلات جسمی، اضطراب، افسردگی، تضعیف کیفیت زندگی، رفتارهای خشونت آمیز با بیماران می شود. مطالعات حاکی از کارکرد ضعیف این خانواده ها می باشد، بطوری که انسجام و پیوستگی خانواده ی این بیماران و درک اعضای آن از خودشان نیز منجر به بروز مشکلاتی می گردد. خانواده های این بیماران در حل مساله، انجام وظایف و نقش ها،برای برآوردن نیازهای عاطفی و اقتصادی، ارتباطات کلامی و غیرکلامی و پاسخ دهی عاطفی از توانایی کمتری برخوردار هستند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به مشکلات متعدد مراقبان خانوادگی بیماران اسکیزوفرن، تیم روانپزشکی می توانند از طریق اتخاذ نقش معلم، با ارایه مراقبت های عاطفی و روانی به این جمعیت آسیب پذیر کمک نمایند. مداخلات درمانی خانواده، به وابستگان بیمار کمک خواهد کرد تا نگرش آنان در مورد بیماری، علایم و نشانه های رفتاری آن تغییر یافته و از شدت استرس و فشار روحی روانی شان کاسته و سلامتی روان آنها را تامین نماید.

Authors

ناهید رجایی

مربی، گروه بهداشت مادران و نوزادان، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پرستاری

بهناز لامی

کارشناس ارشد روانپرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پرستاری

امیرحسین پیشگویی

دانشیار، گروه مراقبت ویژه پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پرستاری.

هنگامه حبیبی

مربی، گروه کودکان، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پرستاری