ارزیابی شاخص های کیفی مسکن در برنامه ریزی مسکن (مطالعه موردی: نواحی شهری نظرآباد، استان البرز)

نگاه ویژه به مسکن نیز پس از گذر از جبران کمبود مسکن، نگاهی کیفی به آن است. تحلیل ویژگی های کیفی می تواند زمینه ساز تحول در برنامه ریزی جامع مسکن و اتخاذ سیاست مناسب در عرصه های مختلف شهری به ویژه بخش مهم مسکن شود. در این پژوه شاخص های کیفی مسکن در شهر نظرآباد استان البرز و نواحی شهری آن ارزیابی می شود. پژوه از نوع توصیفی تحلیلی و براساس هدف کاربردی است. ابتدا شاخص های کیفی مسکن در سه بخش اجتماعی، زیست محیطی و کالبدی استخراج و تنظیم و با استفاده از پرسش نامه، این شاخص ها در سطح شهر نظرآباد و نواحی آن در معرض سنجش توسط شهروندان گذاشته شد. حجم نمونه آماری براساس فرمول کوکران، 378 واحد مسکونی است. از مدل VIKOR برای سنج اختلاف نواحی شهری در شاخص های کیفی و سطح بندی این شاخص ها استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که وضعیت شاخص های سه گانه در شهر نظرآباد مطلوب نیست. طبق خروجی مقدار آماره آزمون T تک نمونه ای برابربا 83/268 و سطح معناداری آزمون فرضیه 0/000 است. بنابراین، ازآنجایی که سطح معناداری کمتر از 05 % است، وضعیت نسبتا نامطلوب در سه گروه شاخص کالبدی، اجتماعی و زیست محیطی در سطح کل شهر نظرآباد تایید می شود. نتایج مدل VIKOR هم نشان می دهد که مقدار Q در ناحیه دوم شهر نظرآباد برابر است با 0/406 که نشان دهنده وضعیتی نیمه توسعه یافته و نسبتا مطلوب در شاخص های کیفی است. نواحی اول و چهارم شهر در مقدار Q، با 0/588 و 0/0490 وضعیت متوسط دارند. نواحی سوم و پنج به ترتیب با 0/641 و 0/643 وضعیت نسبتا نامطلوب و کمترتوسعه یافته دارند.

Keywords:

استان البرز , برنامه ریزی مسکن , شاخص های کیفی مسکن , نواحی شهری نظرآباد