فایقه جهانگیری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت دانشکده علوم انسانی گروه فیزیولوژی کارشناس ارشد
رامین شعبانی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت دانشکده علوم انسانی گروه فیزیولوژی ورزشی دانشیار
علیرضا علمیه - دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت دانشکده علوم انسانی گروه فیزیولوژی ورزشی استادیار

مقدمه: چاقی، به عنوان یک مشکل اساسی ناشی از رفتار خوردن و شرایط متابولیک بدن مطرح است که ارتباط مستقیمی با هموستاز گلوکز دارد. هدف اصلی این تحقیق مقایسه اثر یک دوره تمرینات هوازی به همراه تمرینات پیلاتس در مقادیر انسولین پلاسما، قند خون ناشتا و مقاومت به انسولین در دختران چاق و با وزن طبیعی بود. مواد و روش ها: جامعه آماری تحقیق، دانش آموزان یکی از دبیرستان های منتخب شهر لاهیجان بود. در این مطالعه نیمه تجربی ، 15 نفر نوجوان سالم چاق و 15 نفر با وزن طبیعی به طور داوطلبانه شرکت کردند. نمونه ها به صورت نمونه گیری دردسترس نتخاب شدند. برنامه تمرین شامل تمرینات هوازی و پیلاتس به مدت 6 هفته، 3 جلسه درهفته و هر جلسه 90 دقیقه با شدت 65 تا 80% ضربان قلب هدف بود. متغیرهای هموساز گلوکز قبل و بعد از پایان نامه تمرینی اندازه گیری شد. تحلیل آماری به کمک نرم افزار SPSS و در سطح معنی داری P<0/05 انجام شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آماره های t وابسته و مستقل مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین سن در دو گروه چاق و با وزن طبیعی به ترتیب 13/6±0/7 و 13/8±0/6 سال و شاخص توده بدنی آنها به ترتیب، 28/8±1/8 و 20/2±2/2 کیلوگرم بر متر مربع بود. نتایج تحقیق نشان داد که 6 هفته تمرین هوازی و پیلاتس به طور معنی داری مقادیر وزن P=0/004 شاخص توده بدنی P=0/001 و میزان انسولین و مدل هموستاز مقاومت به انسولین P=0/01 را در دختران چاق بیشتر از دختران با وزن طبیعی کاهش می دهد. نتیجه گیری: به نظر می رسد 6 هفته تمرین همزمان هوازی و پیلاتس می تواند موجب کاهش بیشتر وزن و شاخص توده بدنی دردختران چاق و نیز کاهش معنی دار در میزان انسولین و مدل هموستاز مقاومت به انسولین در دختران چاق در مقایسه با دختران با وزن طبیعی گردد.

تمرینات هوازی، تمرینات پیلاتس، مقاومت به انسولین، چاقی