عدنان فتاحی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج گروه تربیتی بدنی دانشجوی دکتری
کمال عزیز - دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج گروه تربیت بدنی استادیار
کمال رنجبر - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس گروه تربیت بدنی استادیار
خالید محمدزاده سلامت - دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج گروه تربیت بدنی استادیار

مقدمه: پیش شرطی سازی ایسکمی، اثرات حفاظتی در مقابل آسیب ناشی از ایسکمی ریپرفیوژن میوکارد فراهم می کند. تمرینات ورزشی حالتی از یپش شرطی سازی ایسکمیک است که از طریق کاهش فشار اکسیداتیو می تواند موجب کاهش اندازه ناحیه انفارکتوس پس از ایسکمی ریپروفیوژن گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات حفاظتی تمرینات اینتروال با شدت بالا با فشار اکسایشی و آسیب ناشی از ایسکمی ریپرفیوژن میوکارد در رت های نر نژاد ویستار بود. مواد و روش ها: 20 رت نر ویستار به طور تصادفی در دو گروه کنترل n=10 و گروه تمرینات اینتروال شدید n=10 قرار داده شدند. موش های گروه تمرینی به مدت هشت هفته تمرینات اینتروال شدید 5 جلسه در هفته، هر جلسه به مدت 30 دقیقه را انجام دادند. تمرینات اینتروال شدید شامل 10مرحله فعالیت دو بدن دو دقیقه ای با شدت 90 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی و یک دقیقه دویدن با شدت 50 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی بود. گروه کنترل در این مدت هیچ گونه فعالیتی نداشتند. 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، حیوانات هر دو گروه با انسداد شریان پایین رونده قدامی میوکارد، تحت جراحی قرار گرفته و در شرایط ایسکمی 30 دقیقه ریپرفیوژن 120 دقیقه قرار گرفتند. پس از اتمام ایسکمی رپرفیوژن، مالون دی آلدیید MDA، فعالیت انزیم های گلوتاتیون پراکسیداز GPX، کاتالاز CAT، و میلوپراکسیداز MPO و اندازه ناحیه انفارکتوس میوکارد اندازه گیری شد. نتایج: نتایج نشان داد که میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و میلوپراکسیداز متعاقب آسیب ناشی از ایسکمی، ریپرفیوژن بین گروه اینتروال شدید و گروه کنترل، تفاوت معنی داری نداشت. P> 0/05 با وجود این، فعالیت آنزیم کاتالاز و محتوی گلوتاتیون میوکارد P=0/004، در گروه تمرینات اینتروال به طور معناداری نسبت به گروه کنترل بیشتر بود. همچنین مشاهده شد که غلظت مالون دی آلدیید در گروه تمرینی به طور معناداری نسبت به گروه کنترل بیشتر بود. P=0/006 علاوه بر اینها، اندازه ناحیه انفارکتوس نیز در گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل بود P=0/004 نتیجه گیری: درنهایت می توان گفت که تمرینات اینتروال با شدت بالا با ایجاد شرایط پیش شرطی سازی ایسکمیک از طریق افزایش برخی از شاخص های آنتی اکسیدانی اندازه ناحیه انفارکتوس ناشی ازایسکمی ریپرفیوژن میوکارد را کاهش می دهد و می تواند به عنوان یک روش مهم پیشگیرانه جهت جلوگیری از اتفاقات ایسکمیک میوکارد مورد توجه قرار گیرد.

تمرینات اینتروال با شدت بالا، ایسکمی -، ریپرفیوژن، فشار اکسیداتیو