عبدالرضا کاظمی - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه علوم ورزشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان ایران

مقدمه: کیناز شبه Ste20 پستانداران The mammailia ste20-like kinase با فعال کردن لیگاز مسیریوبی کوییتینی آتروژین 1 درآتروفی عصبی درگیر می باشد. از این رو، هدف از پژوهش حاضر بررسی بیان Mrna ژن های MST1 و آتروژین 1و مقایسه آن ها در عضلات نعلی و کف پایی در موش های صحرایی قرار گرفته شده در حالت تعلیق اندام تحتانی بود. مواد و روش ها: در این پژوهش 10 سر موش صحرایی نژاد ویستار با میانگین سنی 4-3 ماه به طور تصادفی دردو گروه تعلیق اندام تحتانی و کنترل قرارگرفتند 5 سر موش صحرایی در هر گروه. نمونه های گروه تعلیق به مدت 14 روز به روش آویزان کردن ازدم نگهداری شدند و نمونه های گروه کنترل دراین مدت زندگی عادی را سپری می کردند. پس از 14 روز موشها تشریح شده و عضلات نعلی و کف پایی آن ها جمع آوری شد و پس از وزن کردن عضله درنیتروژن مایع نگه داری شدند. سپس میزان بیان Mrna ژن های MST1 و آتروژین 1در دو عضله اندازه گیری شد. نتایج: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که پس از 14 روز تعلیق اندام تحتانی وزن نسبی هر دو عضله نعلی و کف پایی کاهش یافته بود ولی این کاهش در کف پایی معنی دار نبود. علاوه بر این بیان Mrna ژن MST1 و P=0/021 افزایش معنی دار و آتروژین P=0/056 در عضله نعله افزایش یافت. همچنین ، هر دو MST1 P=0/071 و آتروژین 1 و P=0/33 افزایش غیر معنی داری رادر عضله کف پایی نشان دادند. مقایسه بیان Mrna ژن ها در دو عضله کف پایی بود ولی افزایش بیشتری در Mrna آتروژین 1 در عضله کف پایی نسبت به نعلی نشان داده شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان اظهار داشت که MST1 می تواند یکی از اهداف اصلی کنترل آتروفی در شرایط بدون بار شدن مکانیکی همانند بستری شدن و سفرهای فضایی درنظرگرفته شود. هرچند که اهداف پایین دست MST1 دردو عضله می تواند متفاوت باشد.

بدون بار کردن مکانیکی، توده عضلانی MST1،آتروژین 1