مهدی سالاری - گروه مهندسی بهداشت محیط- دانشکده بهداشت- کمیته تحقیقات دانشجویی- دانشگاه علوم پزشکی همدان- همدان- ایران.
امیر شعبانلو - گروه مهندسی بهداشت محیط- دانشکده بهداشت- دانشگاه علوم پزشکی همدان- همدان- ایران
محمد درویش متولی - گروه مهندسی بهداشت محیط- دانشکده بهداشت- دانشگاه علوم پزشکی اصفهان- اصفهان- ایران.
شاهرخ نظم آرا - گروه مهندسی بهداشت محیط- دانشکده بهداشت- دانشگاه علوم پزشکی تهران- تهران- ایران
فاطمه اسلامی - گروه مهندسی بهداشت محیط- دانشکده بهداشت- دانشگاه علوم پزشکی جیرفت- جیرفت- ایران

مقدمه: وجود آنتی بیوتیک ها در آب های آشامیدنی سبب مشکلات بهداشتی برای انسان می گردد. مطالعه حاضر توانایی کیتوزان در جذب آنتی بیوتیک مترونیدازول از محیط های آبی را مورد بررسی قرار داد.مواد و روش ها: این مطالعه در مقیاس آزمایشگاهی در یک سیستم ناپیوسته انجام پذیرفت. تاثیر متغیرهای ورودی شامل pH ، زمان تماس، دوز کیتوزان و غلظت مترونیدازول در غالب طراحی نقاط مرکزی براساس روش رویه پاسخ بر روی کارآیی جذب مورد بررسی قرار گرفتند. مطالعات ایزوترمی و سینتیکی پس از بهینه سازی متغیرهای ورودی انجام پذیرفت. به منظور سنجش غلظت باقیمانده مترونیدازول از اسپکتروفوتومتر 5000 DR در طول موج nm 320 استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد فرآیند جذب از یک مدل درجه دوم چند جمله ای با مقادیر F و P به ترتیب 936 / 990 و 0001 / 0 > P و 9989 / 0 =2R و 9979 / 0 =-Adj2R پیروی می کند. شرایط بهینه 74 / 4 = pH ، min60 =زمان تماس، g/L5/1 =دوز کیتوزان و mg/L20 = غلظت مترونیدازول به دست آمد که در این شرایط بالاترین راندمان حذف حدود 85 % حاصل گردید. همچنین فرآیند جذب از ایزوترم لانگمویر و سینتیک شبه درجه اول با مقادیر 2R به ترتیب 9965 / 0 و 9859 / 0 پیروی می کند.نتیجه گیری: در این مطالعه مشاهده شد که کیتوزان دارای کارآیی بالایی در جذب مترونیدازول دارد، بنابراین کیتوزان را می توان به عنوان یک جاذب طبیعی با پتانسیل بالا در جذب مترونیدازول و سایر آنتی بیوتیک های مشابه از محیط های آبی پیشنهاد داد

مترونیدازول، کیتوزان، جذب، محیط های آبی