فرهاد خرمی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه، ایران
نبی بستان - استادیار گروه روانشناسی بالینی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه، ایران
جواد یوسفی لبنی - دانشجوی دکتری آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، دانشگاه علوم پزشکی ایران
سیدیحیی مرادی - کارشناسی مهندسی پزشکی (بیوالکتریک)، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اصفهان، ایران

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر تاب آوری دانش آموزان مدرسه ملاصدرا شهرستان روانسر بود کهدر وضعیت آموزش ذهن آگاهی بر تابآوری مورد آزمایش قرارگرفته اند. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح آن به صورتپیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر دبیرستان ملاصدرا شهرستانروانسر در سال 97-96 بود؛ که مهارت هایی چون کنترل رفتار و بازگشت به سطح اولیه روانی خود بعد از تنش و مشکل را نداشتند. ابتدا تعداد 100 نفر از دانش آموزان به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (CD-RISC) پاسخ دادند و سپس 30 نفر از آنها که نسبت به بقیه نمره پایین تری از این مقیاس کسب نمودند، انتخاب و در دو گروهآزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارش شدند و گروه آزمایش توسط آزمایشگر تحت آموزش ذهن آگاهی طی 8 جلسه هفتگی1/5 ساعته قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد، آموزش مهارت ذهن آگاهی در دانش آموزان معرض استرس و فشار روانی، تنش،خودکنترلی موثر بوده است. با توجه به بالاتر بودن میانگین نمرات تاب آوری گروه آزمایش در پس آزمون، می توان نتیجه گرفت کهآموزش ذهن آگاهی موثر بوده و موجب افزایش تابآوری دانش آموزان شده است. ازاینرو میتوان نتیجه گرفت آموزش ذهنآگاهی بر تابآوری دانش آموزان ملاصدرا شهر روانسر موثر واقع شد و موجب افزایش آن گردید.

تاب آوری، ذهن آگاهی، انعطاف پذیری، دانش آموزان