عباس عباسیان - دانش آموخته دکتری گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
قربانعلی اسدی - دانشیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
رضا قربانی - استاد گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

به منظور ارزیابی تحمل گیاه مهاجم گل گندم به تنش یخزدگی مطالعه ی به صورت طرح کاملا تصادفی با پنج تکرار درگلخانه تحقیقاتی علف های هرز دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1393 اجرا گردید. گیاه مهاجم گل گندم در معرض 7 دمای یخ زدگی 0، -3، -6، -9، -12، -15، -18 درجه سانتیگراد قرار گرفتند. گیاهان در محیط طبیعی نگهداری شده و پس از گذرانیدن دوره خوسرمایی از اول آبان 1392 تا 30 آذر 1393، با استفاده از فریز ترموگرادیان، تحت تیمارهای یخزدگی قرار گرفتند. میزان پایداری غشاء سیتوپلاسمی گل گندم مورد مطالعه با استفاده ازآزمون نشت الکترولیت ها مورد ارزیابی قرار گرفت، سپس دمای کشنده 50 درصد نمونه ها بر اساس درصد نشت الکترولیت ها LT50el تعیین گردید. درصد بقاء نیز با شمارش تعداد بوته زنده در هر گلدان مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس دمای کشنده برای 50 درصد بقاء LT50su و دمای کاهنده 50 درصد وزن خشک RDMT50 در پایان دوره بازیافت (سه هفته بعد از اعمال تیمار یخزدگی) تعیین شد. نتایج نشان داد کاهش دما از -12 ͦC به -15 ͦC سبب افزایش معنی دار P<0/05 نشت الکترولیت ها در گلگندم شد. همچنین کاهش دما از -9 ͦC به -12 ͦC سبب کاهش معنی دار P<0/05 درصد بقاء و زیست توده گل گندم شد. در آزمایش حاضر LT50el، LT50su، RDMT50 گل گندم خوسرمایی شده با شرایط پاییزه به ترتیب ͦ C -12/6 و -11/8 ͦ بود.

خوسرمایی، درصد بقاء، دمای کاهنده 50 درصد بقاء، دمای کاهنده 50 درصد زیست توده، دمای کاهنده 50 درصد نشت الکترولیت ها