بررسی مقاومت کششی ریشه درختان گز ساحلی در جهت شیب و جریان رودخانه به منظور کاربردهای زیست مهندسی خاک

ترکیب خاک و ریشه، سبب افزایش مقاومت برشی خاک و پایداری شیب سواحل رودخانه می شود. برای برآورد میزان مقاومت برشی سیستم خاک- ریشه، مدل وو به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. برای کاربرد این مدل، اندازه گیری مقاومت برشی ریشه ها ضروری است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی مقاومت کششی ریشه درختان گز ساحل رودخانه سیمره است. برای این منظور تعداد پنج پایه درخت در بازه نسبتا مستقیمی از رودخانه انتخاب شد. برای بررسی مقاومت کششی و سیستم ریشه، از روش حفر ترانشه دایرهای استفاده شد. ترانشه به چهار قسمت مساوی تقسیم و مجموعا 148 نمونه از ریشه به تفکیک چهار ربع برای آزمایش مقاومت کششی جمع آوری شد. آزمایش 73 % از کل نمونه ها مورد تایید قرار گرفت. حداقل و حداکثر قطر مورد آزمایش به ترتیب 1 و 8/2 میلی متر بود و همین طور حداقل و حداکثر مقاومت کششی 6/1 و 44/9 مگاپاسکال محاسبه شد. هر ترانشه، به دو ناحیه بالادست و پایین دست، در جهت شیب و جریان تقسیم شد. نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت بین مقاومت کششی ریشه ها در نواحی بالایی و پایینی شیب و جریان اندک بود و با وجود این، تاثیر شیب به مراتب بیشتر از تاثیر جریان است.

Keywords:

پایداری شیب ها , حفاظت خاک , ساماندهی سواحل , زیست مهندسی , فرسایش خاک , مهندسی رودخانه , مسلح سازی خاک.