مطالعه وضعیت آموزش مهارتهای اساسی در هنرستانهای فنی و حرفه ای شهر سنندج

هدف پژوهش حاضر، مطالعه وضعیت آموزش مهارتهای اساسی در هنرستانهای فنی و حرفه ای شهر سنندج میباشد. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر رویکرد جزو پژوهشهای کمی و پژوهشی توصیفی از نوع پیمایشی )زمینه یابی( محسوب میشود. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران، مربیان )هنرآموزان، استادکاران و سرپرستان کارگاه( و هنرجویان هنرستانهای فنی و حرفه ای سنندج بود که از میان هنرجویان، 323 نفر با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی و از میان مدیران و مربیان هنرستانها 47 نفر به طور سرشماری به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد شده با 23 گویه در مقیاس پنج درجهای لیکرت بهره گرفته شد. برای تحلیل یافته ها نیز علاوه بر آماره های توصیفی از آزمون تی تک نمونه ای، تی برای دو گروه همبسته و تحلیل عامل تاییدی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان میدهد که علیرغم با اهمیت دانستن آموزش مهارتهای اساسی، میزان اهتمام هنرستانهای فنی و حرفه ای به آموزش این مهارتها، در سطح پایینی ارزیابی میشود. بر این اساس، نتایج حاصل از مقایسه وضع موجود و مطلوب در آموزش این مهارتها، شکاف معنیداری را میان وضعیت موجود و مطلوب در آموزش مهارتهای اساسی در هنرستانهای فنی و حرفه ای نشان میدهد. همچنین نتایج پژوهش نشان میدهد که در هنرستانهای فنی و حرفه ای به آموزش مسوولیت پذیری، کارگروهی و توانایی سازگاری و انعطاف پذیری بیش از سایر ابعاد اولویت داده میشود.

Keywords:

آموزش فنی و حرفه ای , اقتصاد دانشمحور , مهارتهای اساسی , هنرستانهای فنی و حرفه ای.