سیدمهدی رحیمی - دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه بیرجند
زهرا دهقانی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه بیرجند

آشنایی زدایی، به عنوان محوری ترین عنصر ادبیت Literariness درنظر گاه شکل گرایان در نقد ادبی به کار رفته است. بعدها مورد توجه منتقدان دیگر مانند یاکوبسن و تینیانوف و ... قرار گرفت. آشایی زدایی و هنجارگریزی از شگردهایی است که قیصر امین پور در اشعار خود از آن بهره برده است. در این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی، به تحلیل گونه های متعدد هنجارگریزی در سبک شعری قیصر امین پور عمدتا بر مبنای نظر و روش لیچ پرداخته شده است و به استناد شواهد متن، روشن می شود که استفاده از آشنایی زدایی در اشعار قیصر هم از جهت سبکی و زبانی به قوت شعر وی مدد رسانیده و هم به زیبایی و غنای بیشتر شعر او در کنار رسانندگی و ایصال، منجر شده است. بیشترین جلوه های هنجارگریزی در اشعار قیصر امین پور را در آرایه های معنوی وهنجارگریزی نحوی می توان دید.

آشنایی زدایی، هنجارگریزی، لیج، قیصر امین پور