گفتمان های رایج روزگار سهروردی و بر ساخت روایی مونس العشاق

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 387

This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PLL-47-4_007

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1398

Abstract:

شیخ اشراق اندیشه های حکمای شرق و غرب عالم را به هم ترکیب کرد و حاصل از این ترکیب را خمیره ازلی نام نهاد. او در یکی از رسالات رمزی خود با نام مونس العشاق یا فی حقیقه العشق، نام موجودات صادر ازعقل اول را تغییر داده و با نام شخصیت ها و رخ دادهای داستان عاشقانه- عارفانه یوسف و زلیخا درآمیخته است. محققان با تاثر از نگاه اشراقی شیخ به تحلیل فلسفی- عرفانی این روایت پرداخته اند، بی آنکه به جنبه های سیاسی و اجتماعی مندرج در ژرف ساخت این اثر توجه نشان دهند. رخ دادهای اجتماعی و سیاسی و به طور کلی بافت موقعیت و متن، فرض وجود اندیشه های سیاسی و ایدیولوژیک شیخ را در آثار او و از جمله در این اثر تقویت می کند. تحلیل این قصه با روش تحلیل انتقادی گفتمان در سه سطح توصیف، تفسیر و تبیین نشان می دهد که سهروردی در این قصه، سه گفتمان اصلی رایج در عصر خود را که در متون عرفانی با اصطلاحات شریعت ، طریقت و حقیقت تجلی یافته اند، توصیف و نقد کرده است و با انتخاب شخصیت ها، مکان ها، هم آیی ها، تضاد معانی و جنبه های استعاری و رمزی، گفتمان گروه دوم را بر دو گروه دیگر تفوق می بخشد. گفتمان گروه دوم رمزی از تعلق گفتمانی خود او است که غالب کردارها و گفتارهایش در قالب شخصیت مثالی عشق و شخصیت تاریخی زلیخا پدیدار شده است.

Authors

غلامرضا شمسی

دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه کردستان

پارسا یعقوبی جنبه سرایی

دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه کردستان