علی باقری دولت آبادی - دانشیار علوم سیاسی دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
سیداحمد موسوی - دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، اسلام سیاسی با ورود به عرصه عملی سیاست، علاوه بر برخوردبا تحولات فلسفی، علمی و صنعتی که جهان را متحول ساخته بود، با مسایل جدید و روش های نوین تفسیرمتون نیز روبرو شد. این تحولات و روش های جدید، جریان اسلام سیاسی فقاهتی را که متکی به تفسیرفقهی و سنتی از اسلام بود، به شدت تهدید می کرد. محمدتقی مصباح یزدی در قامت یکی از نمایندگانبرجسته این جریان فکری، در این شرایط، با تاکید بر روش فقاهتی و سنتی علمای دین، به حفظ جایگاهدین در مسایل سیاسی و اجتماعی جهت سعادت دنیوی و اخروی تاکید می کند. در همین راستا پرداختن بهمقولات سیاسی، اجتماعی مانند مردم سالاری، آزادی و حقوق بشر و تبیین آنها بر اساس اصول اسلامی راضروری می داند. در این نوشتار، سعی بر آن است تا با اتخاذ روش شناسی کوینتین اسکینر، جهت درکبهتر آراء مصباح یزدی، ضمن واکاوی فضای بیان آراء دینی- سیاسی او، تفسیر دین و تاثیر آن بر مفاهیمدموکراسی، آزادی و حقوق بشر در آراء سیاسی وی را تحلیل نماییم.

تفسیر دین، هرمنوتیک، کوینتین اسکینر، آراء سیاسی، مصباح یزدی