مرضیه پورکبگانی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته حقوق جزا و جر شناسی دانشگاه ازاد اسلامی واحد بوشهر

پژوهش حاضر با هدف بررسی تحولات حقوق زن در پرتو قوانین حمایتی در ادوار قانون گذاری ایران اجرا شده است مهم ترین قوانینی که از قبل از انقلاب تاکنون در ارتباط با حقوق زنان خصوصا در بحث نکاح و انحلال آن وضع شده از قرار ذیل است: 1. مواد 1120 ت 1157 قانون مدنی که در سال 1313 تصویب شد. موارد انحلال نکاح در این قانون همان موارد موجود در شرع است که مستقیما از فقه گرفته شده بود. 2. قانون حمایت خانواده مصوب سال 1346 که به موجب این قانون، اخذ گواهی عدم امکان سازش و داوری برای انجام طلاق الزامی شد. 3. قانون حمایت خانواده مصوب سال 1353 که موجب آن ماده 1133ق. م در مورد اختیار مطلق مرد در مورد طلاق نسخ ضمنی شده و دادگاه خانواده به دعاوی خانوادگی رسیدگی می کرد. 4. پس از پیروزی انقلاب اسلامی برای تلاش در جهت انطباق احکام و قوانین با احکم اسلامی لایحه دادگاه مدنی خاص در سال 1358 تصویب شد و موارد طلاق محدود به موارد موجود در شرع شد وماده 1133 ق.م دوباره احیا شد وتنها شرط داوری در این لایحه گنجانده شد. در سال 1371 قانون اصلاح مقررات مربوط به طلاق تصویب شد واخذ گواهی عدم امکان سازش برای طلاق در تمام موارد الزامی گردید وامتیازات خاصی مانند اخذ اجرت المثل و نحله برای زن ایجاد شد. در سال 1376 یک تبصره به ماده 1082 ق م الحاق شد که طبق آن مهریه زنانی که به صورت وجه رایج ست به نرخ روز محاسبه می شود و در مورد فسخ ماده 1122 ق.م اصلاح شد و یکسال مهلت برای معالجه عیب عنن حذف شد.

تحولات حقوق زن، قوانین حمایتی، ادوار قانون گذاری ایران، نکاح، طلاق