مهدی سمندری بهراسمان - کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی

از دیدگاه حقوق موضوعه ایران و قوانین خاص حقوقی ماده قانون خاصی در زمینه ی جرم انگاری شخص ناقل بیماری از طریق اهداء عضو یا خون آلوده وجود ندارد از این رو، با توجه به فقدان چنین قانونی در نظام حقوقی ایران می بایست از عناوین سنتی حقوق کیفری بهره مند شد چرا که، در صورت احراز شرایطی امکن مجازات ناقل بیماری براساس موازین ماده ی 290 مصوب 1392 و مواد 613 و 614 و 669 مصوب 1375 قانون مجازات اسلامی نیز وجود دارد که این امر بر گرفته از رویکرد و مطالعه ی فقهی فقهای مشهور براساس قاعده ی معروف اقدام در پاسخ به عمل شخص ناقل بیماری به صراحت صورت پذیرفته که: اگر شخصی با توجه وآگاهی عملی را انجام دهد که موجب ورود زیان به دیگران گردد واردکننده ی زیان مسیول خسارت خواهد بود. فقها این مسیولیت واردکننده زیان را مستند به اقدام وی دانسته اند که شخص با عمد و علم خود موجبات مرگ دیگری فراهم آورده و یا ارتکاب آن را توسط دیگری تسهیل می نماید از این رو، در چنین شرایطی استفاده از عناوین حقوق جزای موضوعه ی کنونی معقول می باشد.

بیماری، بیماری واگیردار، قتل عمد، اهداء عضو، خون آلوده، جرم انگاری